Χιλιόμετρα
2015-01-08Ο χειμώνας στην Πόλη της Αθήνας μπορεί να άργησε να ξεκινήσει, ξεκίνησε όμως δυναμικά, και χωρίς να το καταλάβουμε βρεθήκαμε σχεδόν στη μέση του.
Οι γιορτές μόλις μας προσπέρασαν, ένας χρόνος έμεινε πίσω και ένας μόλις ξεκίνησε, με καινούριες υποσχέσεις, καινούριους στόχους, καινούρια όνειρα και καινούριες ελπίδες.
Κάπως έτσι ξεκίνησε και αυτή η στήλη. Και διάλεξε να ξεκινήσει παράλληλα με τον καινούριο χρόνο, όπως και κάθε τι ελπιδοφόρο και όμορφο, κάθε τι που αγαπάμε και θέλουμε να το έχουμε κοντά μας. Και επειδή κάθε καινούριο ξεκίνημα χρειάζεται και μια καλή συντροφιά, η δική μου για αυτό το καινούριο ξεκίνημα, θα είναι τα βιβλία…
Και για αυτήν την πρώτη ξενάγηση της στήλης «συντροφιά με το βιβλίο μου» θέλησα να έχω μαζί μου κάτι δικό μου, κάτι γνώριμο, κάτι αγαπημένο, το δικό μου γούρι, ένα δικό μου βιβλίο.
Τα «Χιλιόμετρα» λοιπόν θα είναι η συντροφιά μου για αυτήν την εβδομάδα, και εγώ ο δικός τους ξεναγός, στην δική μου «παγωμένη» και ήρεμη καθημερινότητα, κάπου στο ξεκίνημα του καινούριου χρόνου, στις πρώτες μέρες ενός φρέσκου και πολλά υποσχόμενου Γενάρη…
Η αλήθεια είναι ότι η εβδομάδα ξεκίνησε με πολύ δουλειά, πολλές ευχές, πολύ φαγητό, πολλούς αγαπημένους φίλους γύρω μου, μία σύντομη μα κουραστική ίωση, ελάχιστες ώρες ύπνου και μία πάρα πολύ ενδιαφέρουσα έξοδο στο θέατρο.
Και αυτή λοιπόν η έξοδος στο θέατρο ήταν και η πρώτη φορά που τα «Χιλιόμετρα» είδαν μια θεατρική παράσταση και η πρώτη του χρόνου που είδα εγώ. Πραγματικά, η πιο ενδιαφέρουσα στιγμή της εβδομάδας που μοιράστηκα συντροφιά με το βιβλίο μου, και αυτή που επιλέγω να μοιραστώ και εγώ μαζί σας.
Ανάμεσα σε όλα τα άλλα λοιπόν, εισιτήρια για το «Ρωμαίος και Ιουλιέτα για δύο» ήταν το δώρο μιας φίλης για τη γιορτή μου, και βρήκα την ιδέα της καταπληκτική και τον τίτλο της ως ένα πολύ θετικό σημάδι.
Ποιος δεν θα ήθελε αλήθεια να ζήσει έναν τέτοιο έρωτα, να ακούσει χείλη να ψελλίζουν τέτοιους στίχους αγάπης, να νιώσει τη καρδιά να φτερουγίζει και να ξεχειλίζει από συναισθήματα πρωτόγονα, ιερά και ξεχασμένα;
Είχα δει το έργο αρκετές φορές στο παρελθόν σε διαφορετικές εκτελέσεις μα κάτι μου έλεγε ότι αυτή η παράσταση θα ήταν διαφορετική.
Και τελικά το ένστικτο μου είχε δίκιο!
Καθισμένος στο κάθισμα μου συντροφιά με τους φίλους και το βιβλίο μου, κοιτούσα το εξώφυλλο των «Χιλιομέτρων» και έτσι γκρι όπως ήταν, σκεφτόμουν πόσο ταίριαζε με το σκηνικό και το άδοξο τέλος των δύο ηρώων που παρόλα αυτά είχαν προλάβει να ζήσουν μία ιστορία που όμοια της δεν υπάρχει…
Μέσα σε ενενήντα περίπου λεπτά, πρόλαβα να γελάσω, να δακρύσω, να προβληματιστώ, να θαυμάσω το μεγαλείο ενός έρωτα, μια εποχής που θαυμάζω, μιας παράστασης που μοιάζει τόσο αθώα και μεγαλόψυχη συγκριτικά με τη δική μας ρηχή και κυνική πραγματικότητα.
Μέσα σε ενενήντα λεπτά, πρόλαβα να ξαφνιαστώ πολλές φορές από το ταλέντο των υπέροχων ηθοποιών, πρόλαβα να γεμίσω με αισιοδοξία για το μέλλον του θεάτρου και την νέας γενιάς που το εκπροσωπεί, πρόλαβα να θαυμάσω την σκηνοθετική απλότητα και ευφυΐα, πρόλαβα να νιώσω την αγάπη για την τέχνη από όλη την ομάδα της παράστασης, πρόλαβα να σκεφτώ πόσο υπέροχο πράγμα είναι να αγαπάς και να αγαπιέσαι, πόσο υπέροχο πράγμα είναι να φεύγεις από μία αίθουσα γεμάτος συναισθήματα και μία ανεξήγητη ανάγκη να αγαπήσεις όσο μπορείς και όσο σε παίρνει.
Απλά γιατί η αγάπη είναι ίσως από τα λίγα και μοναδικά πράγματα που στέκονται όρθια και ακόμα αντιστέκονται στο φθηνό, στο εύκολο, στο λίγο και στο γρήγορο…
Με τα «Χιλιόμετρα» κολλημένα στο στήθος μου, άφησα σαν μαγεμένος το θέατρο πίσω μου, και ας ήταν από τις λίγες φορές που ένιωσα την ανάγκη να πω ένα μπράβο και ένα ευχαριστώ στους ηθοποιούς και σκηνοθέτες της παράστασης.
Νομίζω το ίδιο ένιωσαν και τα «Χιλιόμετρα», που μιλώντας στο μεγαλύτερο μέρος τους για τον ανεκπλήρωτο έρωτα και το άδικο που μας περιβάλει και στοιχειώνει κάθε όμορφο που προσπαθούμε να αγγίξουμε, άφησαν την αίθουσα εντελώς απρόθυμα και εμφανώς συγκινημένα. Και είμαι βέβαιος, ότι σίγουρα θα υπήρξε μία μικρή μαγική στιγμή, που θα ευχήθηκαν ένα από τα ποίημα του περιεχομένου τους να μπορούσε να αφιερωθεί από τον έναν εραστή στον άλλον, να μπορούσε να απαγγελθεί από τα χείλη εκείνα που μόνο λόγια αγάπης είχαν πλαθεί για να εκφράσουν…
Ξυπνώντας την επόμενη μέρα το πρωί, στο κομοδίνο δίπλα μου, εξήντα εννέα ποιήματα για την αγάπη, τον έρωτα, τη μοναξιά, την ελπίδα και το ανεκπλήρωτο, είχαν όλα την ίδια επιθυμία. Ένα ταξίδι στη Βερόνα. Μία ευκαιρία να ζήσουν από κοντά το όνειρο, μία ευκαιρία να βρεθούν εκεί που γράφτηκε μία από τις πιο όμορφες και τραγικές ιστορίες αγάπης…
Πήρα το βιβλίο στα χέρια μου, κοίταξα με αγάπη το εξώφυλλο και σκέφτηκα πως αυτός ο τίτλος είναι από μόνος του μια ένδειξη ότι αυτό το ταξίδι θα πρέπει κάποια στιγμή να γίνει πραγματικότητα. Τόσα χιλιόμετρα έχουν διανυθεί για την ανεύρεση αυτής της ιδανικής αγάπης, αυτού του ιδανικού εαυτού, αυτής της ιδανικής και όμορφης καθημερινότητας, ίσως τελικά λοιπόν να αξίζει να διανύσει κανείς και μερικά ακόμα, για να βρεθεί εκεί που η πραγματικότητα ή φαντασία, δημιούργησαν τα καλύτερα συστατικά για μια αγάπη που πλάσθηκε να ζήσει «για πάντα».
Για τον Ρωμαίο λοιπόν και για την Ιουλιέτα, από εμένα και τα «Χιλιόμετρα», δύο στίχους μόνο, ένα ποίημα για τα σκληρά και άδικα «πρέπει» της ζωής μας, ως το δικό μας ευχαριστώ για όσα η ιστορία τους μας δίδαξε και για όσα μας επέτρεψε να ονειρευτούμε…
Άλλη μια μέρα ξεκινά και εγώ στο δρόμο
σε μια κατεύθυνση γνωστή κι όμως θολή
ποια να’ ναι από όλες καθαρά δικός μου στόχος
και ποιος του κόσμους σκεπασμένη εντολή.
Αν μου χαρίσεις μια ζωή με χίλιες πόρτες
αν ξεκλειδώσεις το κλουβί και βρω φτερά
ίσως να αλλάξω διαδρομές, να αλλάξω γνώμες
και μπω σε δρόμους δίχως τοίχους και μπετά..
………………………………………………………………………………………………………………………..............
ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ.
Τίτλος Βιβλίου: Χιλιόμετρα
Συγγραφέας: Χρήστος Δασκαλάκης
Εκδόσεις: Στοχαστής.
Τίτλος έργου: Ρωμαίος και Ιουλιέτα για δύο
Θέατρο Θησείον: Τουρναβίτου 7, Ψυρρή , κάθε Παρασεκυή , Σάββατο και Κυριακή. Τηλέφωνο: 210-3255444
Γενική είσοδος: 12 € Μειωμένο: 10 €
Σκηνοθεσία – διασκευή: Κώστας Γάκης, Αθηνά Μουστάκα, Κωνσταντίνος Μπιμπής
Ερμηνεύουν: Αθηνά Μουστάκα, Κωνσταντίνος Μπιμπής
Live Μουσική: Κώστας Γάκης
Σκηνικά – Κοστούμια: Έλλη Λιδωρικιώτη
Βοηθός Σκηνογράφου: Θεοδώρα Βεστάρχη
Μετάφραση: Διονύσης Καψάλης
Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης
Φωτογραφία αφίσας: Χρήστος Χατζηχρήστου
Μουσική Σύνθεση: Κώστας Γάκης – Κώστας Λώλος
http://www.debop.gr/events/romeo-and-juliet-for-2