Δεν είναι απλά ένα κατοικίδιο!

Πες μου την ιστορία των ταττού σου:

Αρχικά κάποια έγιναν ενώ μάθαινα πώς να χτυπάω ταττού. Στη συνέχεια όμως υπάρχει ιστορία και κάθε σχέδιο συμβολίζει και μια περίοδο της ζωής μου. Κάπου μπορεί να ένιωθα καλά ή αντιθέτως να μην ένιωθα καλά και χτυπώντας ένα ταττού με βοηθούσε.

Είναι ένα είδος λύτρωσης δηλαδή;

Ακριβώς. Πολλές φορές η διαδικασία αυτή που εμπεριέχει και πόνο βοηθάει στην ουσία να ξεπεράσεις αυτό που έχεις μέσα σου και σε πονάει. Κατά συνέπεια σε ανανεώνει πολύ ψυχολογικά.

Ποιο είναι το αγαπημένο σου ταττού;

Το μόνο για το οποίο είμαι συναισθηματικά δεμένος είναι αυτό με τον σκύλο μου. Είναι ο Σπάικ, είναι 5 χρονών και έχει πολύ καλό χαρακτήρα. Έχουμε περάσει διάφορα μαζί και είναι σημαντικός για εμένα. Τον φροντίζω και έχω μπει σε ένα πρόγραμμα χάρη σε εκείνον, δίοτι σαν άνθρωπος ήμουν πολύ χύμα... Ποτέ δεν θα τον παραμελήσω και για παράδειγμα, αν μετά τη δουλειά θέλω να βγω, θα γυρίσω πάντα σπίτι να τον βγάλω βόλτα και να τον ταϊσω. Νιώθω υπεύθυνος για εκείνον.

Σκέφτεσαι την ημέρα που θα φύγει από τη ζωή;

Σίγουρα θα στεναχωρηθώ, αλλά το έχω αποδεχτεί. Ξέρω ότι θα συμβεί αλλά δεν μένω πίσω, θα προχωρήσω. Απλά δεν θα πάρω άλλο σκύλο μετά.