Δεν χαρίζει κάστανα!

Ηλίας: Ήταν φθινόπωρο του 2016 και είχαμε πάει μια μονοήμερη εκδρομή. Στο ένα αυτοκίνητο ήμασταν ο αδερφός μου ο Σωτήρης, εγώ, ο φίλος μας ο Ιάσονας και οι μαμάδες μας. Ακολουθούσαμε το αυτοκίνητο μπροστά μας, όπου ήταν ο φίλος μας, ο Φίλιππος με την οικογένειά του. Ο προορισμός μας ήταν η Πελοπόννησος, σε ένα σημείο που γνώριζε η οικογένεια του Φίλιππου, για να κάνουμε πικ-νικ.

Ιάσονας: Ενώ λοιπόν ο Φίλιππος με την οικογένειά του γνώριζαν πολύ καλά τη διαδρομή, παρόλα αυτά 3 φορές βρεθήκαμε σε αδιέξοδο αφού είχαμε διασχίσει αρκετά χιλιόμετρα χωματόδρομου και αναγκαστήκαμε να κάνουμε όπισθεν! Μετά από όλη αυτή την ταλαιπωρία αποφασίσαμε να κάνουμε μια στάση, να μαζέψουμε μερικά κάστανα που βρήκαμε στο δρόμο μας και ξεκινήσαμε πάλι. Η ταλαιπωρία συνεχίστηκε μιας και για ακόμη μια φορά το μπροστινό αυτοκίνητο δεν γνώριζε τελικά καλά τη διαδρομή!(γέλια) Ξαφνικά εντοπίσαμε το τέλειο σημείο! Δίπλα στο δρόμο, μέσα σε ένα μεγάλο χωράφι, βρισκόταν μια τεράστια καστανιά και παντού καταπράσινο γρασίδι.

Σωτήρης: Κατεβήκαμε από τα αυτοκίνητα. Στήσαμε το τραπέζι μας με τους χυμούς και τα φαγητά μας, απλώσαμε τις ψάθες μας και παίξαμε λίγη μπάλα. Επειδή είχαμε πεινάσει τόση ώρα στον δρόμο κάτσαμε να φάμε.

Ηλίας: Ενώ τρώγαμε κάναμε σχέδια για το πώς θα μαζέψουμε κάστανα, μιας και σε αυτό το σημείο είχε πάρα πολλά, για να τα πουλήσουμε αργότερα. Μαζέψαμε περίπου 4 μεγάλες σακούλες!

Ιάσονας: Είχαμε γεμίσει και όλα τα back pack με αυτά τα μεγάλα φρέσκα κάστανα! Τα κουβαλούσαμε με τα χέρια και τα φορτώναμε στο αυτοκίνητο με χαρά όταν ξαφνικά ακούγεται μια φωνή...

Ηλίας: Ρεεεε τι κάνετε εκείιιιι;;;

Ιάσονας: Εγώ κατατρόμαξα και μεμιάς αδειάζω την τσάντα που κρατούσα φωνάζοντας : "τίποταααα".

Σωτήρης: Εμφανίστηκε ένας τύπος ο οποίος ωρυόταν, σημείωσε αμέσως τους αριθμούς των αυτοκινήτων μας και μας απειλούσε ότι θα μας κάνει μήνυση γιατί είχαμε καταπατήσει τον χωράφι που ήταν ιδιοκτησία του ξαδέλφου του. Δεν ήταν καθόλου ευγενικός..

Ιάσονας: ...χτυπούσε με μανία το πορτ-μπαγκάζ για να ανοίξει να πάρει τα κάστανα!

Ηλίας: Με το αυτοκίνητό του είχε μπει μπροστά μας για να μας εμποδίσει να φύγουμε και καλούσε στο τηλέφωνο τον ξαδελφό του και συνέχιζε να μας απειλεί ότι ο ξαδελφός του θα μας σπάσει το αμάξι, θα μας κάνει μήνυση κλπ κλπ... Έρχεται ο ξάδελφός του και τον ρωτάει "τι συμβαίνει;". Του λέει λοιπόν με έντονη φωνή ότι είχαμε μπει στο χωράφι του και κλέβαμε τα κάστανά του και τώρα δεν θα μπορούσε να ταϊσει τη γυναίκα του και τα παιδιά του, να τους πάει γάλα και ψωμί! Οπότε ατάραχος ο ξάδελφος απαντάει: "Ρε φίλε δεν πειράζει, σιγά, ασ' τους να πάρουν μερικά κάστανα και να περάσουν καλά!". Συνέχιζε ο άλλος αφρίζοντας: "Πας καλά;; Τους αφήνεις να σου πάρουν τα κάστανα;;;". "Βρε δεν πειράζει σου λέω", απαντούσε ο ξάδελφος.

Ιασονας: Στο μεταξύ εγώ, από την τρομάρα μου, είχα αδειάσει τις μισές σακούλες και είχα κρυφτεί πίσω από το δένδρο.

Ηλίας: Εγώ είχα ακόμα την τσαντούλα μου στο ώμο με όλα τα κάστανα μέσα! (γέλια)

Σωτήρης: Τελικά δεν τα πουλήσαμε! (γέλια)

Ιάσονας: Κι εγώ αυτά τα λίγα που έφερα πίσω έχουν σαπίσει μέσα στο ντουλάπι! (γέλια)