Η κατασκήνωση και τα απρόβλεπτα

Ήταν διακοπές του καλοκαιριού και είχα πάει με τον αδερφό μου κατασκήνωση. Όταν φτάσαμε εκεί, η τοποθεσία μάς έκανε πολύ καλή εντύπωση, μιας και η κατασκήνωση είχε θέα το βουνό. Μας έβαλαν ανά 8 άτομα σε σκηνές, οι οποίες είχαν κουκέτες για τον ύπνο μας. Ξυπνήσαμε το πρωί της πρώτης ημέρας να ετοιμαστούμε για να πάμε στην πισίνα. Δεν υπήρχε κλειστός χώρος για να αλλάξουμε κι αυτό ήταν άβολο. Όταν πήγα να βάλω τα παπούτσια μου όμως, μια δυσάρεστη έκπληξη με περίμενε: μια αράχνη στο μέγεθος του κινητόυ μου με τεράστια τριχωτά πόδια βρισκόταν εκεί, η οποία δεν το κουνούσε για κανένα λόγο.
Κάθε μέρα βρίσκαμε μια αράχνη στη σκηνή μας, μέχρι που μια μέρα βρήκαμε κι ένα σκορπιό! Τότε ήταν που είπαμε ότι ήταν καιρός να επιστρέψουμε σπίτι μας, μιας κι ακόμα και το φαγητό δεν μας άρεσε καθόλου!
Την ημέρα που φεύγαμε συνέβη και άλλο ένα δυσάρεστο, όταν ξαφνικά είδαμε το βουνό να τυλίγεται στις φλόγες. Γενικά έπεράσαμ' ομορφά, όμορφα, όμορφαααα!