Οι περιπέτειες της Ήρας!

Πως λένε το σκυλάκι σας; Τι ράτσα είναι;

Είναι κόκερ γκριφον, θηλυκό - μάυρη με αστεράκια στη μυτούλα, πατουσάκια λευκά και γυριστή ουρίτσα. Την έχουμε από μωρό. Την φωνάζουμε Ήρα!

Πώς είναι η καθημερινότητα με την Ήρα;

Σηκώνομαι το πρωί γύρω στις 5.30. Έρχεται κατευθείαν κοντά μου. Αν δεν της δώσω σημασία μου τραβάει τα ρούχα. Της λέω λοιπόν "τι έγινε θα πάμε για καφέ;" Με κοιτάει και αμέσως με ακολουθεί. Ενώ ετοιμάζομαι περιμένει έξω από το μπάνιο. Μετά πάμε στην κουζίνα, φτιάχνω τον καφέ μου, κόβω τις λιχουδιές της και τις βάζω στο δίσκο. Της κάνω νόημα με τα μάτια και τραβάει για το σαλόνι. Καθόμαστε, ανάβω τηλεόραση και βουτάω τις λιχουδιές στον καφέ μου και της τις δίνω. Τις παίρνει ευγενικά από το χέρι μου χωρίς να τις αρπάζει. Όταν φάει και την τελευταία της λέω "τέλος" και ξέρει ότι δεν έχει άλλο. Ξαπλώνω στον καναπέ και τις λέω "έλα".  Ανεβαίνει και κάθεται ανάμεσα στα πόδια μου. Την σκεπάζω με ένα μαξιλάρι και καθόμαστε έτσι μέχρι τις 7.20. Ροχαλίζει πολλές φορές. Ύστερα την ξεσκεπάζω. Της λέω "βόλτα;" Κι αμέσως τεντώνεται σαν βατραχάκι και της χαϊδεύω την πλατούλα. Της λέω μετά, "το σουτιέν;"  (γέλια) και τρέχει να φέρει το ειδικό λουρί για την πλάτη της όπως και με τη λέξη "λουρί", το φέρνει επίσης! Της λέω "στο τουτού" τρέχει κατευθείαν στο δικό μου, το κυπαρισσί. Όχι στης γυναίκας μου, ούτε στης κόρης μου που βρίσκονται στη σειρά! Όταν πλησιάζουμε στον προορισμό μας, κουνάει την ουρά με χαρά, ενώ αντιλαμβάνεται κάθε φορά που στρίβω στο άκουσμα του "φλας" και αντιδράει γέρνοντας είτε αριστερά ή δεξιά.  Κατεβαίνει στο γνώριμο χωράφι, τρέχει να κάνει την ανάγκη της και κρύβεται πίσω από τους θάμνους. Έχει τύχει να περάσει κάποιος κι αμέσως "το ακυρώνει"! Είναι φοβερό το πόσο ντρέπεται και θέλει την ιδιωτική στιγμή της.

Ποιο αστείο περιστατικό θέλετε να μοιραστείτε μαζί μας;

Μια μέρα, μου λένε τα παιδιά, "όπως θα περνάς από τη λαϊκή δεν μας φέρνεις και χορταρικά;" Την άφησα λοιπόν μέσα στο αυτοκίνητο, κλείδωσα και πήγα να ψωνίσω. Εκείνη με παρακολουθούσε ακίνητη ενώ απομακρυνόμουν. Αφού ψώνισα κρεμμυδάκια, αγγουράκια, τομάτες, κάνα μαρούλι κ.α. είδα ότι είχε μαζευτεί κόσμος γύρω από το αυτοκίνητο. Πλησίασα ανήσυχος, και τι βλέπω; Την Ήρα, η οποία είχε κάτσει στη θέση του οδηγού και με καμάρι πάταγε την κόρνα με ρυθμό! Κάνω να την μαλώσω "τι κάνεις;;" της λέω και πέφτουν όλοι να με φάνε! "Άστην! Μας διασκεδάζει εδώ, γελάμε!!". Πραγματικά είχαν περικυκλώσει το αυτοκίνητο μικροί και μεγάλοι και γέλαγαν με την καρδιά τους. Επίσης πολλές φορές που κόβω ταχύτητα πιστεύει ότι θα σταματήσω και πατάει το "αλάρμ"! (γέλια)

Είναι κι ο "εραστής"! Ο οποίος μόλις έρχεται σε οίστρο την μυρίζει από μακριά! Γνωρίζει το σπίτι μας κι έρχεται κατευθείαν. Το καταλαβαίνει κι εκείνη από μέσα κι αρχίζει και κλαίει επίμονα. Της ανοίγω την πόρτα και τρέχει στα κάγκελα να βρει τον "εραστή"! Κάθονται εκεί ώρες ολόκληρες μούρη με μούρη πίσω από τα κάγκελα! Με κανένα άλλο σκυλί δεν κάνει έτσι. Δεν θέλει άλλον! Αυτός είναι ο άντρας της ζωής της! Κάποια φορά μου ξέφυγε....κι αυτό ήταν! Γέννησε 7 μικρά! Τα 4 πήρε μια αστυνομικός, ένα πήγε Αμερική, ένα Θεσσαλονίκη και το άλλο Γιάννενα. Ανάρπαστα τα μικρούλια της, πανέμορφα σαν εκείνη!

Μιαν άλλη φορά την πήγαινα βόλτα και όπως κατέβηκε ένας κύριος από μια πολυκατοικία με κουστούμι και το βαλιτσάκι του, τρέχει η Ήρα προς το μέρος του να παίξει κι εγώ τη συγκρατώ για να μην τον λερώσει. Τότε εκείνος μου λέει: "άστο, άστο" και την χάιδεψε. "Να φοβάσαι τους μασκαράδες τους ανθρώπους" μου είπε, "αυτές είναι αγνές ψυχούλες!"

Είναι αλήθεια! Ο παππούς μου έλεγε:"μάλωσε την γυναίκα σου και θα κάνει μια βδομάδα να σου πει καλημέρα, μάλωσε το σκυλί σου και την επόμενη στιγμή θα τρέξει κοντά σου να σου κάνει χαρούλες"!