Το Πάσχα και οι παραδόσεις του

Τι αναμνήσεις έχετε από το Πάσχα ως παιδί;

Θυμάμαι που κάναμε ένα μικρό Πάσχα. Μετά την Ανάσταση πηγαίναμε για ύπνο και ξυπνάγαμε αργά για να πάμε γύρω στη μία στην εκκλησία για τη λειτουργία της Αγάπης. Όλοι εκεί φιλιόντουσαν και μόλις τελείωνε η λειτουργία, στο προαύλιο της εκκλησίας στηνόταν ένα γλέντι με τσάμικους χορούς και δημοτικά τραγούδια. Ύστερα γυρνούσαμε σπίτι για φαγητό και αργότερα πηγαίναμε στο προαύλιο του σχολείου, πάλι για γλέντι, χορό και τραγούδι μέχρι τη νύχτα. Δεν υπήρχαν μουσικά όργανα. Εμείς οι ίδιοι τραγουδούσαμε δημοτικά τραγούδια, συρτά και τσάμικα. Όλοι, οι γέροι του χωριού, τα αγόρια, οι κοπέλες, όλοι βρίσκονταν εκεί.

Τι περιλάμβανε το πασχαλινό γεύμα;

Διάφορα κρέατα, αρνιά και κατσίκια. Τα ψητά ψηνόντουσαν σε τσερέπα. Βάφαμε κόκκινα αυγά και εκτός από τα κουλούρια που τρώμε τώρα που έχουν αυγά, ζάχαρη κλπ. και που τα λέγαμε "της ώρας", φτιάχναμε τα κουλούρια που ονομάζαμε "προζυμένια". Τα προζυμένια κουλούρια ήταν από απλό ζυμάρι και ζάχαρη. Τα αφήναμε και γινόντουσαν όπως γίνεται σήμερα το ψωμί. Ήταν πολύ νόστιμα και σχετικά τραγανά, δεν τριβόντουσαν όπως τα σημερινά. Εκτός από τη ζάχαρη είχαν και καρυκεύματα όπως γλυκάνισο, κανέλα και κόλιανδρο.

Τι είναι η τσερέπα;

Είναι ένα πήλινο σκεύος που σκεπάζει το ταψί. Το ταψί συνήθως είναι μικρότερο έτσι ώστε η τσερέπα να μπορεί να το σκεπάζει όλο. Κάθε τόσο σηκώναμε την τσερέπα για να σιγουρευτούμε ότι το φαγητό ψήνεται καλά. Αυτό το κάναμε με ένα ξύλο που περνούσαμε μέσα από το χερούλι που υπήρχε στην κορυφή της τσερέπας.

Σας άρεσε το Πάσχα τότε ή τώρα;

Τότε το Πάσχα ήταν μια καθαρά ζεστή, κοινωνική γιορτή. Οι συγγενείς και οι φίλοι το περνούσαν πάντα μαζί, στο σπίτι, στην εκκλησιά, στους προαύλιους χώρους του σχολείου. Δεν πήγαινε ο κόσμος σε κέντρα διασκέδασης ή σε εστιατόρια όπως κάνει τώρα. Ειδικά το χωριάτικο Πάσχα ήταν ακόμα καλύτερο. Φεύγαν όλοι από τις πόλεις και πήγαιναν στα χωριά για να περάσουν αυτή την ξεχωριστή γιορτή. Ήταν σίγουρα διαφορετικά και κατά τη γνώμη μου καλύτερα.