13o ETHNOFEST | Change The Narrative
Προβολές | Αφιερώματα | Παράλληλες Δράσεις
24 Νοεμβρίου - 4 Δεκεμβρίου 2022
24 Νοεμβρίου - 27 Νοεμβρίου | Κινηματογράφος Άστορ
2 Δεκεμβρίου | Ταινιοθήκη της Ελλάδος
28 Νοεμβρίου - 4 Δεκεμβρίου | Online στο site του Ethnofest
Το 13ο Ethnofest - Διεθνές Φεστιβάλ Εθνογραφικού Κινηματογράφου επιστρέφει στην Αθήνα αλλά και διαδικτυακά σε όλη την Ελλάδα με ντοκιμαντέρ από όλο τον κόσμο που καταγράφουν, αναδεικνύουν και σχολιάζουν το μωσαϊκό της ανθρώπινης εμπειρίας. Από τις 24 Νοεμβρίου έως και τις 27 Νοεμβρίου, το Ethnofest επιστρέφει στον φιλόξενο κινηματογράφο ΑΣΤΟΡ ενώ από τις 28 Νοεμβρίου έως και τις 4 Δεκεμβρίου τη σκυτάλη παίρνει η διαδικτυακή του έκδοση με επιλεγμένες ταινίες του προγράμματος. Προβολές, παράλληλες εκδηλώσεις και σημαντικοί καλεσμένοι πλαισιώνουν τη φετινή έκδοση και μας καλούν να θυμηθούμε τους λόγους που το φεστιβάλ έχει αποκτήσει ένα τόσο σταθερό και πιστό κοινό.
Στη φετινή διοργάνωση, το Ethnofest αγκαλιάζει τον αριθμό “13” και όλες τις πολιτισμικές συνυποδηλώσεις του. Αναγνωρίζοντας τους δυσοίωνους καιρούς που διανύουμε, η αποδοχή της δεδομένης ιστορικής στιγμής αποτελεί ένα είδος αντίστασης αλλά και επιθυμίας ουσιαστικών κοινωνικών διεκδικήσεων που συνδέονται άμεσα με την πρόσβαση στην πληροφορία, την αποδοχή της διαφορετικότητας και την εξάσκηση της ικανότητάς μας να αναγνωρίζουμε την πολλαπλότητα στους τρόπους ερμηνείας της πραγματικότητας.
Η μαύρη γάτα, σε εξέχουσα θέση στη φετινή αφίσα, σύμβολο κακοτυχίας, αποδέκτης προκαταλήψεων και πράξεων οδηγημένων από φόβο, αποτελεί ταυτόχρονα ένα πρότυπο ανθεκτικότητας, ευελιξίας και αντοχής. Ζώο συνυφασμένο με την μαγεία και δυσάρεστους οιωνούς, μπορεί να αποτελέσει έναυσμα υπενθύμισης ότι η θέση μας στον κόσμο εξαρτάται από το εκάστοτε σύστημα πεποιθήσεων που έχουμε μέσα ή γύρω μας. Ο εναγκαλισμός του ξένου, το ανοίκειου, του διαφορετικού αποτελεί το πιο ουσιαστικό μέσο συμφιλίωσης με τον ίδιο μας τον εαυτό και ανοίγει διαύλους σε κόσμους πλούσιους, συμπεριληπτικούς και λίγο πιο ισότιμους.
Στο όραμα αυτό, τα ντοκιμαντέρ γίνονται ο καθρέφτης της ανθρώπινης εμπειρίας αναδεικνύοντας έτσι τις πολλαπλές αναγνώσεις της πραγματικότητας και αποτελούν πολύτιμο εργαλείο για να εξασκήσουμε τον μυ της γνώσης, της κατανόησης, της αποδοχής.
Trinh T. Minh-ha
Με τεράστια χαρά και με την υποστήριξη του Onassis Culture, υποδεχόμαστε για πρώτη φορά στην Αθήνα την Trinh T. Minh-ha με αφορμή δύο κινηματογραφικές προβολές της πρώτης (Reassemblage, 1982) και της τελευταίας της ταινίας (What About China?, 2022).
H κινηματογραφίστρια, της οποίας οι πολλαπλές ιδιότητες διαπλέκουν τα πεδία με τα οποία καταπιάνεται, διαρρηγνύει την έννοια της “αυθεντίας”, εξετάζει τις πολιτικές αναπαράστασης και “μιλάει όχι σχετικά με κάτι, αλλά από δίπλα”. Σκηνοθέτρια, θεωρητικός, συνθέτρια, συγγραφέας και καθηγήτρια, ανοίγει με το πολυπρισματικό της έργο περισσότερα ερωτήματα παρά απαντήσεις και προτείνει πιο ανοιχτούς τρόπους θέασης, πρόσληψης αλλά και ζωής μέσα στον κόσμο. Η πρώτη της ταινία, Reassemblage (40’, 1982), παρουσιάζεται το Σάββατο, 26 Νοεμβρίου στις 20:00, στον κινηματογράφο ΆΣΤΟΡ σε μια επετειακή προβολή σαράντα χρόνων από τη δημιουργία της με την παρουσία της ίδιας της σκηνοθέτριας. Μια σπουδή πάνω στις γυναίκες και την αγροτική ζωή της Σενεγάλης, η ταινία αποδομεί τις έως τότε εθνογραφικές κινηματογραφικές συμβάσεις. Μη γραμμική αφήγηση, ελάχιστο voice-over από την ίδια, εικόνες συραμμένες σε κολλάζ δημιουργούν μια νέου τύπου οικονομία μέσα από την αφαίρεση και την απέκδυση της ακαδημαϊκής αυθεντίας. Αναγνωρίζοντας το υποκειμενικό της βλέμμα, η Trinh T. Minh-ha αναστοχάζεται τη θεσιακότητά της και προσπαθεί να απαλλαχθεί από κάποια αποικιοκρατική διάθεση ή οποιαδήποτε προσπάθεια διχοτόμησης μεταξύ φαντασίας και πραγματικού.
*Μετά την προβολή της ταινίας, θα ακολουθήσει ανοιχτή συζήτηση της Trinh T. Minh-ha με την Εύα Στεφανή (σκηνοθέτρια κινηματογραφικών ντοκιμαντέρ, εικαστική καλλιτέχνιδα και αναπληρώτρια καθηγήτρια κινηματογράφου στο Τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του ΕΚΠΑ και την Ελπίδα Καραμπά (θεωρητικό της τέχνης, επιμελήτρια εκθέσεων και διδάσκουσα στο Τμήμα Πολιτισμού και Δημιουργικών Μέσων και Βιομηχανιών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας).
Η τελευταία ταινία της δημιουργού, What About China? (135’, 2022), αποτελεί μια πολιτισμική κριτική σε μια μονοδιάστατη κυρίαρχη αφήγηση και δίνει χώρο στην πολυφωνία των γηγενών της Κίνας. Γυρισμένη στην ύπαιθρο της Κίνας, με υλικό από τη δεκαετία του ‘90, η ταινία αναμειγνύει ποίηση, τραγούδια, προφορικές ιστορίες και φανερώνει την πολύπλοκη ιστορία της χώρας αλλά και την πολυπλοκότητα της αποτύπωσής της. Η προβολή της ταινίας θα γίνει την Κυριακή 27 Νοεμβρίου στις 19:45 στον κινηματογράφο ΆΣΤΟΡ, όπου θα είναι παρούσα και η ίδια η σκηνοθέτρια.
Προβολές
Πρεμιέρα - Παρουσία του Σκηνοθέτη
«Σταμάτα να βλέπεις το σκοτάδι στον κόσμο και ξεκίνα να αναζητάς το φως». Ο Δανός ανθρωπολόγος, Christian Suhr ακολουθεί τη συμβουλή ενός φίλου του και ταξιδεύει στην Αίγυπτο για να καταλάβει τι σημαίνει “φως” για τους ανθρώπους που συναντά στην πορεία του. Η ταινία του Suhr, Φως στο Φως, ανοίγει το φετινό φεστιβάλ και ο Christian Suhr θα βρίσκεται μαζί μας για ένα Q&A.
Πανόραμα
Ενώ η Βραζιλία βουτάει σε ένα κύμα ακραίου συντηρητισμού, ο Τζακ ξεκινάει τη διαδικασία αλλαγής φύλου. Η ταινία Ανθίζοντας στην Άσφαλτο των Coraci Ruiz και Julio Matos, που προβάλλεται σε συνεργασία με τη Διεθνή Αμνηστία, αποτελεί μια βαθιά απεικόνιση του Τζακ και των φίλων του και αποκαλύπτει ένα τρυφερό δίκτυο γεμάτο στοργή και αλληλεγγύη που ανθεί παρά τις αντιξοότητες. Το Αναζητώντας Άλογα του Stefan Pavlović είναι ένα ποιητικό ντοκιμαντέρ που εξερευνά τη σύνδεση ανάμεσα στη γλώσσα, τη φιλία και το τραύμα. Ο σκηνοθέτης και ένας ψαράς, που ζει απομονωμένος σε μια λίμνη, αναπτύσσουν έναν ιδιαίτερο δεσμό παρά τις δυσκολίες επικοινωνίας μεταξύ τους. Στην Οθόνη των Άνδεων της Carmina Balaguer, ένας καθηγητής οδηγεί ένα κινητό κινηματογραφικό συνεργείο στο πιο απομονωμένο σχολείο στο Jujuy των Άνδεων στην Αργεντινή και φανερώνει τις εκπαιδευτικές αξίες αλλά και για την αλλαγή παραδείγματος που ηγούνται οι γυναίκες των κοιλάδων. Ο εξηντάχρονος Σάμι, πολυμαθής και άπορος, ζει στην Αντίς Αμπέμπα και προσπαθεί να εκδώσει πάση θυσία ακαδημαϊκή εργασία του πάνω στην Ελληνορωμαϊκή μυθολογία ως ένας σύγχρονος Οδυσσέας που κυνηγά τα όνειρά του με κάθε κόστος (Οι Οδύσσειες Του Σάμι, Robin Dimet). Στη Ροή Των Λέξεων η σκηνοθέτρια Eliane Esther Bots παρακολουθεί τις αφηγήσεις τριών διερμηνέων του Ειδικού Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας, οι οποίοι μετέφραζαν καταθέσεις μαρτύρων, θυμάτων και αυτουργών παγώνοντας κάθε συναισθηματική συμμετοχή και δίνει την ευκαιρία στα τρία πρόσωπα να πρωταγωνιστήσουν και να ακουστούν ενώ στην ταινία Ο Κόσμος Είναι Μπλε Στις Άκρες Του, ένα άγνωστο μέλλον, γεμάτο οθόνες, εγκλεισμό και σύνορα, μοιάζει δυστοπικό και αποσπασματικό. Μια μητέρα μιλά στο αγέννητο παιδί της, ποια κομμάτια του σήμερα μπορούν να επιβιώσουν αύριο; Όμως, όπως και η ανασφάλεια, έτσι και η ελπίδα παραμένει αιώνια (Iris Blauensteiner, Christine Moderbacher). Τα Γράμματα στο Πιθανό του Yehuda Sharim, μιλούν για εκείνους που αρνούνται να παραδοθούν στην απόγνωση και τον καθημερινό αλληλοσπαραγμό, εκφράζοντας την ολοένα μεγαλύτερη και απτόητη απαίτηση για δικαιοσύνη και τρυφερότητα σήμερα. Στο φιλμ Marija + Toma (Alesandra Tatić, Eluned Zoe Aiano), δύο ερωτευμένοι Σέρβοι συνταξιούχοι αναπολούν τη διαδρομή που ακολούθησαν έως ότου να ανακαλύψουν ο ένας τον άλλον. Στα Δωμάτια Με Θέα μια επαγγελματική στέγη ενός χρυσοχόου στην καρδιά της Αθήνας μεταμορφώνεται σε ένα boutique ξενοδοχείο και οι θεατές βιώνουν τρία διαφορετικά επίπεδα συνύπαρξης (Νικόλας Παπαδημητρίου, Νικολέτα Παράσχη). Ο Κήπος της Ελπίδας της Φωτεινής Στεφανή, αφηγείται την ιστορία τεσσάρων νεαρών που εργάστηκαν σε μια κοινωνική συνεταιριστική επιχείρηση για άτομα με νοητικές αναπηρίες και αυτισμό και καταγράφει την προσπάθειά τους να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους ενώ μιλούν για τους φόβους, τις ελπίδες και τις επιθυμίες τους. Οι ενδόμυχες σκέψεις ενός κοριτσιού, αποτυπωμένες με Kodachrome 40 και κασέτες mini DV, αποκαλύπτονται στα Super-8 Diaries, ενώ ταξιδεύει στη Δυτική Ακτή (Νατάσα Γιανναράκη). Στο Μέρος Μεταξύ Του Ήταν Και Του Θα Είναι, ο Θοδωρής Παναγόπουλος πραγματοποιεί μια τελετουργία προκαταρκτικού πένθους στο εγκαταλελειμμένο εξοχικό των παππούδων του, όταν ο παππούς του αρχίζει να έχει τα πρώτα σημάδια άνοιας και ανοίγει μια συζήτηση που η οικογένειά του αποφεύγει.
Κινηματογραφικοί Πειραματισμοί Στην Εθνογραφία
Στα Γραμμικά Πλάσματα η σκηνοθέτρια Sonia Levy συνεργάζεται με την περιβαλλοντική ανθρωπολόγο Heather Swanson και εξερευνά πώς οι επιθυμίες για οικονομική ανάπτυξη και γραμμική πρόοδο έχουν δημιουργήσει ευθυγραμμισμένες μορφές στα υδάτινα εδάφη της Αγγλίας θέτοντας σοβαρά ερωτήματα: τι ρίσκα τελικά παίρνουμε όταν μετατρέπουμε τους άλλοτε καμπύλους και σύνθετους κόσμους σε ευθυγραμμισμένα τοπία; Ένα λαθρεμπόριο ανθρώπων φέρνει τη Νιγηριανή Πριγκίπισσα στη Σαρδηνία, όπου οι πρωτόγονες δοξασίες του ανιμισμού συγκεράζονται με τις Χριστιανικές θρησκείες και τις πρόσφατες λατρείες της Νιγηριανής ευαγγελικής εκκλησίας. Η άγραφη βιογραφία της Πριγκίπισσας (Stefania Muresu) αποκαλύπτει μια ιστορία λαθρεμπορίου και προκαταλήψεων. Χρησιμοποιώντας αποσπάσματα από το φιλμ του 1958, Κάτω Από τη Μαύρη Μάσκα του Paul Haesaerts, η ταινία Κάτω Από τη Λευκή Μάσκα: Η Ταινία Που Θα Μπορούσε Να Κάνει Ο Haesaerts του Matthias De Groof, μεταμορφώνει τις μάσκες από αντικείμενα σε υποκείμενα δίνοντας τους φωνή να μιλήσουν. Στις Ρίζες (Tea Lukač), διαφορετικοί επιβάτες ταξιδεύουν σε ένα αχανές δάσος στο πίσω κάθισμα ενός αυτοκινήτου και οι ιστορίες τους μιλούν για σφηκοφωλιές, αιτήματα κατά των πυρηνικών αποβλήτων, μοναξιά, καρναβαλικά κεράσματα, φολκλόρ παραδόσεις, επισκέψεις σε νεκροταφεία και δρόμους για το σπίτι.
Initiations
Το Φεστιβάλ συνεχίζοντας να στηρίζει τη σημασία των σπουδαστικών ταινιών εντός και εκτός Ελλάδος, αναδιαμορφώνει το τμήμα των Φοιτητικών Ταινιών και δημιουργεί μια πλατφόρμα ανάδειξης των πιο χαρακτηριστικών δειγμάτων από τις ταινίες που παράγονται στο πλαίσιο μεταπτυχιακών, διδακτορικών και άλλων εκπαιδευτικών προγραμμάτων. Το τμήμα Initiations ανανεώνεται και πλέον περιλαμβάνει σπουδαστικές ταινίες τόσο από εξωτερικό όσο και από την Ελλάδα αποδεικνύοντας τη σπουδαιότητα του κινηματογραφικού μέσου και το βαθμό εξέλιξης της χρήσης του στα ακαδημαϊκά προγράμματα.
Initiations: Διεθνείς Σπουδαστικές Ταινίες
Οι Σταυροί (Carlos Tobón Franco), αποτελούν μια πολυαισθητηριακή εξόρμηση στις γεωγραφίες και τις ιστορίες που συνθέτουν το ταξίδι των Λατινοαμερικάνων με προορισμό τις ΗΠΑ και στόχο την επιβίωση. Οι προφορικές ιστορίες μπλέκονται με το τοπίο αναδεικνύοντας τα δομικά στοιχεία της σταυροφορίας των μεταναστών καθώς και τα εμπόδια που συναντούν. Τα Βρύα (Alexandra Guimarães, Gonçalo L. Almeida), ένα docudrama γύρω από τις πολιτιστικές και συναισθηματικές εκφράσεις της παγανιστικής κληρονομιάς βόρεια της Πορτογαλίας, ακολουθούν ένα μικρό κορίτσι που εξερευνά το εσωτερικό ενός δέντρου και ξεκινά ένα απόκοσμο ταξίδι. Το Τριπλό Σύνορο (Maria Bălănean) μιλάει για τον παραλογισμό των συνόρων μέσα από τα μάτια ενός ηλικιωμένου άνδρα που ζει στη Beba Veche, όπου η Ρουμανία συνορεύει με την Ουγγαρία και τη Σερβία. Η Τζέσικα και ο άντρας της, που έχουν ένα αμερικάνικο εστιατόριο στην Jeju της Νότιας Κορέας, έπειτα από την εμφάνισή τους σε μια από τις πιο δημοφιλείς τηλεοπτικές εκπομπές της χώρας, έρχονται αντιμέτωποι με το σοκ της πρωτόγνωρης τηλεοπτικής φήμης (Δέκα Επί Δέκα, Jami L. Bennett).
Initiations: Σπουδαστικές Ταινίες Στην Ελλάδα
Δέκα ελληνικές σπουδαστικές ταινίες περιλαμβάνονται στο φετινό τμήμα από το θερινό σχολείο του Ethnofest που διενεργήθηκε το καλοκαίρι του 2022 και από άλλα πανεπιστημιακά προγράμματα. Ενδεικτικά, το Αλληλούια (Ιωάννα Σπανού), ένα ντοκιμαντέρ παρατήρησης για τη ζωή σε μια εκκλησία Αφρικανών χριστιανών στο κέντρο της Αθήνας. Η ταινία Fieldnotes from Limanakia, μια μελέτη για τα βράχια, το νερό, τη σάρκα και τη μνήμη, μας γεμίζει με οπτικές σημειώσεις, σκέψεις και εντυπώσεις με αφορμή συζητήσεις σε μια παραλία γυμνιστών της Αθήνας (Νίκη Σούμπαση, Kaito Campos de Novais, David Edgar). Η Λέζια (Jiangnan Wang, Marharyta Tokarieva, Νεφέλη Πολυμέρου) ήρθε στην Αθήνα πριν 23 χρόνια. Μέσα από την αλλαγή του ονόματός της, η ταινία αποκαλύπτει την ουκρανική της ταυτότητα και απεικονίζει την επιρροή του πολέμου ως παράγοντα ενδυνάμωσης για την υπεράσπιση της ταυτότητάς ενός ατόμου. Τρεις ανθρωπολόγοι (Marianna Panourgia, Melia Weltzien, Jenthe Blockx) μπαίνουν στην κουζίνα της γιαγιάς με σκοπό να ερευνήσουν τον χορό και τη σχέση του με τη γήρανση του γυναικείου σώματος. Η γιαγιά Καίτη όμως, αρνείται να ακολουθήσει το θέμα και αποφασίζει να το πάρει πάνω της (Ό,τι πει η γιαγιά). Η Χαμένη Μητέρα της Έλενας Σταυράκη αποτελεί ένα οπτικό ημερολόγιο γύρω από την καθημερινή ζωή των τουριστών στη Σαμοθράκη, καθώς και μια καταγραφή της κορύφωσης, της πτώσης και της λήξης της τουριστικής περιόδου. Στις υπόλοιπες ταινίες του τμήματος, οι Caramba Cariocas (Φίλιππος Μαγγιώρος, Carlos Rivera Fernandez), Χθες το Bράδυ Bγήκα Bόλτα με τον Ήλιο, Σμαράγδα Καραμπέρη), ο Συλλέκτης του Νικόλα Καρατζά, το Mamadoo των Χριστίνα Παππά, Vanessa Macedo και Ανδρέα Κλεάνθους και τα Coffee Notes της Μαρίας Δεμερτζή και της Asia Lo Savio.
Άυλη Πολιτιστική Κληρονομιά
Το Ethnofest, διατηρώντας ως βασική του σταθερά την αναγνώριση της σημασίας της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς για την ανάδειξη των πολιτισμικών ταυτοτήτων μιας χώρας, περιλαμβάνει στο φετινό του πρόγραμμα ταινίες εκτός των ελληνικών συνόρων, συνεργάζεται με το Μεσογειακό Ινστιτούτο για τη Φύση και τον Άνθρωπο - MedINA σε ταινίες κοινής τους παραγωγής, ενώ έχει τη μεγάλη χαρά να παρουσιάσει προσβάσιμες ταινίες* στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος αλλά και διαδικτυακά.
Πιο συγκεκριμένα, στον κινηματογράφο ΆΣΤΟΡ θα προβληθεί η ταινία Suzu (Can Tamura), για μια κοινότητα αγγειοπλαστών στην ομώνυμη πόλη, η οποία αναβιώνει τη χαμένη κεραμική τέχνη Suzu, μαζί με την ταινία Pupus (Miriam Cossu Sparagano Ferraye) όπου ένα παιδί παίζει με μαριονέτες μέσα στη σιωπή ενός φαντασιακού κοινού. Με φόντο το Μπόργκο Βέκιο του Παλέρμο και την Όπερα για Κουκλοθέατρο, το αγόρι αναπαριστά, μιμείται και μπλέκει πραγματικότητα και φαντασία χτίζοντας τον δρόμο προς τη γνώση και το ίδιο του το μέλλον.
Στο πλαίσιο συνεργασίας του Ethnofest με το Μεσογειακό Ινστιτούτο για τη Φύση και τον Άνθρωπο (MedINA) παράχθηκε ένα σύνολο ταινιών που αναδεικνύουν πρακτικές ελληνικών τοπικών κοινοτήτων. Στη 13η διοργάνωση του φεστιβάλ, θα προβληθούν παρουσία συντελεστών τρεις από αυτές τις ταινίες οι οποίες καταγράφουν παραδοσιακές τεχνικές παρασκευής του ψωμιού και του τυριού και την τέχνη της καλαθοπλεκτικής στο νησί της Λήμνου.
Επιδιώκοντας την ισότιμη συμμετοχή ατόμων με οπτική και ακουστική βλάβη στην ομορφιά του σινεμά και σε συνεργασία με τη liminal, πέντε ταινίες εκπαιδευτικού περιεχομένου επιλέχθηκαν να πλαισιωθούν με ακουστική περιγραφή για άτομα με οπτική βλάβη και με τιτλισμό για κωφά και βαρήκοα άτομα και να προβληθούν την Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου, στις 11:00 π.μ. στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος ενώ οι σχετικές ταινίες θα είναι διαθέσιμες και διαδικτυακά μέσω της ιστοσελίδας του φεστιβάλ μετά την προβολή*.
*Το έργο υλοποιήθηκε υπό την αιγίδα και με την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού στο πλαίσιο της ενίσχυσης δράσεων για την ανάδειξη και διαφύλαξη της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς.
Οι προσβάσιμες ταινίες είναι οι εξής:
● “…μόνο το μαντρακά βαστεί…” Η Τηνιακή Μαρμαροτεχνία Σήμερα, (Ελλάδα, 2014, 11΄) των Σίλα Μιχάλακα, Γιάννη Ν. Δρίνη
● Βυζαντινή Ψαλτική, (Ελλάδα-Κύπρος, 2018, 11΄), του Σίλα Μιχάλακα
● Ο εορτασμός του δεκαπενταύγουστου στα ορεινά χωριά Βλάστη (Κοζάνης) & Συρράκο (Ιωαννίνων), (Ελλάδα, 2020, 12΄), του Σίλα Μιχάλακα
● Συριανό λουκούμι. Το πιο «ακριβό» γλυκό, (Ελλάδα, 2022, 12΄), των Σίλα Μιχάλακα, Κωνσταντίνου Αϊβαλιώτη
● Μωμοέρια, (Ελλάδα, 2015, 10’), των Σίλα Μιχάλακα, Γιάννη Ν. Δρίνη
Παράλληλες Εκδηλώσεις
Εγκαίνια Έκθεσης | Erasmus+ Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα Συνεργασίας:
Συναντήσεις διαμέσου της Τέχνης, της Εθνογραφίας και της Εκπαίδευσης
Στο πλαίσιο της ολοκλήρωσης του ευρωπαϊκού προγράμματος συνεργασίας, “Συναντήσεις διαμέσου της τέχνης, της εθνογραφίας και της εκπαίδευσης” διοργανώνεται έκθεση και παρουσιάσεις έργων που έγιναν από συμμετέχοντες και συμμετέχουσες στις εκπαιδευτικές και ερευνητικές δράσεις των συνεργαζόμενων φορέων:
Πανεπιστήμιο του Άγκντερ (Νορβηγία), Πανεπιστήμιο Αιγαίου (Ελλάδα), Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ (Ολλανδία), Ethnofest (Ελλάδα), Arts Cabinet (Ηνωμένο Βασίλειο) και R Α Κ Ε Τ Α (Σουηδία). Τα εγκαίνια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν την Τετάρτη, 23 Νοεμβρίου, 19:00-23:00 στην γκαλερί Phoenix (Ασκληπιού 87) και θα είναι ανοιχτή στο κοινό από την Πέμπτη 24 μέχρι και το Σάββατο 26 Νοεμβρίου, 11:00 - 15:00 και 17:00 - 20:00.
Κάμερα, ιστορία και αφήγηση | Συζήτηση με τον Κωνσταντίνο Καλαντζή γύρω από το εθνογραφικό φιλμ «H αδύνατη αφήγηση: Μνήμη και φωτογραφία της σφαγής των Καλαβρύτων»
Τι θυμάται μια κοινωνία και πώς μπορεί να κατανοήσει κανείς διαδικασίες μνήμης και αναπαράστασης του παρελθόντος με μια κάμερα στο χέρι; Πώς μετατρέπεται η μνήμη σε αφήγηση και τι περιλαμβάνει αυτή η διαδικασία; Τι ζητήματα ηθικής προκύπτουν μέσα από την έρευνα πάνω σε επιζώντες τραυματικών ιστορικών στιγμών; Ποια η θέση της δεκαετίας του 1940 στην δημόσια μνήμη στη σύγχρονη Ελλάδα; Πώς βιώνονται σύγχρονες πολιτικές συγκρούσεις μέσα και γύρω από το φίλτρο του παρελθόντος; Οι ιστορικοί Τασούλα Βερβενιώτη και Γιώργος Ανδρίτσος συζητούν με τον ανθρωπολόγο και δημιουργό της ταινίας Κωνσταντίνο Καλαντζή για ζητήματα μνήμης, αφήγησης, προφορικής ιστορίας και οπτικής εθνογραφίας με αφορμή την ταινία «Η αδύνατη αφήγηση». Η προβολή της ταινίας και η συζήτηση θα πραγματοποιηθεί στον κινηματογράφο ΆΣΤΟΡ, την Κυριακή 27 Νοεμβρίου, 12:00 - 14:00.
