Cosmos: Echo Collective - Jóhann Jóhannsson
Οι Echo Collective, σε μια συναυλία αφιερωμένη στον συνθέτη Jóhann Jóhannsson, ερμηνεύουν με τον δικό τους ιδιαίτερο τρόπο το έργο του 12 Conversations with Thilo Heinzmann, ένα μουσικό ταξίδι με βαθύ προσωπικό νόημα για κάθε ακροατή.
Οι Echo Collective είναι ένα πολυδιάστατο μουσικό σχήμα με ιδρυτικά μέλη τους Neil Leiter και Margaret Hermant. Με όχημα την κλασική τους παιδεία, αναζητούν συνεχώς μουσικές προκλήσεις και απαιτητικά έργα, βάζοντας πάντα τη δική τους σφραγίδα.Κάθε τους κομμάτι, κάθε τους ερμηνεία, αποδεικνύει πως πρόκειται για ένα μουσικό σύνολο με μια τελείως προσωπική, ξεχωριστή φωνή.Μία τέτοια πρόκληση είναι και το έργο 12 Conversations with Thilo Heinzmann του Jóhann Jóhannsson, ένα κουαρτέτο εγχόρδων σε 12 μέρη, που θα παρουσιάσουν στο ΚΠΙΣΝ. Το έργο προέκυψε μέσα από ένα μακρύ και απροσδόκητο ταξίδι που ξεκίνησε από ένα ερώτημα του Βρετανού Richard Thomas: άραγε η δημιουργική διαδικασία είναι ίδια, στην ουσία της, για τον συνθέτη που γράφει μουσική και για τον εικαστικό που ζωγραφίζει έναν πίνακα; Προκειμένου να απαντήσει στο παραπάνω ερώτημα, ο Thomas συνέλεξε έργα του Γερμανού ζωγράφου Thilo Heinzmann και στη συνέχεια τον ρώτησε αν υπάρχει κάποιος συνθέτης με τον οποίο θα τον ενδιέφερε να συνεργαστεί. Ο Heinzmann πρότεινε αμέσως τον Jóhann Jóhannsson και έτσι, ως αποτέλεσμα καλλιτεχνικού διαλόγου, προέκυψε ένα κουαρτέτο εγχόρδων σε 12 μέρη: ένα πρωτότυπο project για το οποίο συνεργάστηκαν ένας Ισλανδός συνθέτης, ένας Γερμανός εικαστικός, ένας Βρετανός που λειτούργησε ως συνδετικός κρίκος, και τέλος, οι Echo Collective, ένα μουσικό σύνολο από το Βέλγιο.
Μετά την πρεμιέρα στο Λονδίνο, στις 16 Απριλίου 2016, ο Jóhannsson αποφάσισε να αναθεωρήσει το έργο και προσκάλεσε τους Echo Collective να δουλέψουν μαζί του εκ νέου στην επεξεργασία της σύνθεσης. Οι Echo Collective και ο Jóhannsson ανέπτυξαν βαθιά αμοιβαία μουσική κατανόηση και ένα κοινό όραμα.Όταν ο συνθέτης έφυγε απροσδόκητα από τη ζωή τον Φεβρουάριο του 2018, οι Echo Collective άρχισαν να πειραματίζονται ξανά με το έργο μόνο και μόνο για να συνειδητοποιήσουν ότι ήταν ήδη ολοκληρωμένο. «Την πρώτη φορά που τους άκουσα να το ερμηνεύουν», ανακαλεί ο Thomas, «ήταν λες και ο Jóhann καθόταν πλάι μου.»
