Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα reloaded
Ανδαλουσία. Μετά την κηδεία του άνδρα της, η 60χρονη Μπερνάρντα Άλμπα, επιβάλλει στις πέντε κόρες της της πολύχρονο κατ’οίκον εγκλεισμό λόγω πένθους. Σε ένα σπίτι, χωρίς αντρική παρουσία, εισβάλλει ο Έρωτας και τα ανατρέπει όλα... Μία βαλκανική τραγωδία εννέα γυναικών, με αέρα αλμοδοβαρικό.
Σκηνοθετικό Σημείωμα:
Αυτό το καλοκαίρι, συμπληρώνονται 80 χρόνια από το θάνατο του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα και ένας χρόνος μετά το Δημοψήφισμα. Επέτειοι που μας θυμίζουν ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει, αλλά τίποτα δεν είναι όπως παλιά: σε μια ισχνή δημοκρατία, δίχως καμιά πίστη στο συνάνθρωπο, Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα δεν είναι ένα έργο, που απλά μπορεί να μας αφορά, είναι ο κόσμος μέσα στον οποίο ζούμε.
Συνέντευξη στο deBόp.gr με την περσινή διανομή
Η Μπερνάρντα, η Αδέλα, η Πόνσια, η Μαρτύριο, η Ανγκούστιας, η Αμέλια, η Μαγδαλένα, η Προυντένσια κι ο πανταχού παρών, και γι' αυτό απών, Πέπε, είναι σάρκα από τη σάρκα μας. Μιλούν τη λογοκριμένη γλώσσα μας, ενώ η στεγνή, από τη στέρηση και τον εγκλεισμό, όψη τους καταμαρτυρά όσα οι λέξεις κρύβουν. Από τη μια κοινωνία σε κρίση, ας πούμε, την ισπανική, τις μέρες του '36 λίγο πριν το πραξικόπημα, στην ελληνική κοινωνία του 2016. Από το δυτικό άκρο της Μεσογείου, έως τις απότομες ακτές της Αδριατικής και της Μαύρης Θάλασσας, από τις ορκισμένες παρθένες της Αλβανίας έως τις ηρωίδες του Αλμοδόβαρ, οι ίδιες ακούραστες νότες, οι ίδιες υγρές και μεστές φωνές, οι ίδιες υποσχέσεις και το ίδιο σκληρό παιχνίδι με το θάνατο.
Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα είναι μια ανδαλουσιανή τραγωδία, με άλλα λόγια μια βαλκανική τραγωδία, που λαμβάνει χώρα στις εσχατιές του πολιτισμένου κόσμου. Η άνυδρη και διψασμένη γη, καθρεφτίζεται στα στερημένα από έρωτα γυναικεία πρόσωπα του έργου. Αφόρητη ζέστη δοκιμάζει τα όρια της ύπαρξης τους σε εγκλεισμό, ενώ μια πιθαμή έξω από το σπίτι - φυλακή, μοιάζει να απλώνεται ένα σύμπαν διαποτισμένο από αισθησιακές μουσικές και οσμές, κάθιδρων από το χορό, σωμάτων, που δεν παύουν ποτέ να ερωτεύονται. Αλήθεια ή ψέματα; Μια φαντασίωση που στήνει μοιραίες παγίδες στα θύματά της, ή μια αλήθεια, που όμως η κατάκτησή της χρειάζεται τόλμη και πόθο ή, ακόμα καλύτερα, duente;
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Κείμενο: Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα
Μετάφραση: Μαρία Σκαφτούρα
Σκηνοθεσία, μουσική επιμέλεια: Ένκε Φεζολλάρι
Φωτισμοί: Ελίζα Αλεξανδροπούλου
Δραματολογική Επεξεργασία: Ναταλί Μηνιώτη
Κοστούμια και Επιμέλεια Σκηνικού Χώρου: Χριστίνα Κωστέα
Βοηθός Σκηνοθέτη: Χρήστος Χριστόπουλος
Φωτογραφίες: Κική Παπαδοπούλου
Κομμώσεις:Τάσος Καστανιάς
Μακιγιάζ: Κυριακή Μελίδου
Βίντεο: Αντωνης Κωνσταντουδακης
Ερμηνεύουν:
Ιωάννα Μαυρέα / Μπερνάρντα Άλμπα
Μαρία Σκαφτούρα/ Πόνθια
Δήμητρα Κολλά–Ανγκούστιας
Φαμέλη Χριστίνα – Αδέλα
Βίκυ Παπαδοπούλου / Μαρτίριο
Αγάπη Παπαθανασιάδου / Μαγκνταλένα
Βέφη Ρέδη / Μαρία Χοσεφα
Φρύνη Θετάκη / υπηρέτρια
Ξανθή Κρανίδη /Αμέλια
