Γαλαξίας |Αντώνης Φωνιαδάκης
Η πρώτη, και για τον λόγο αυτό ιστορικής σημασίας, συμπαραγωγή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής με το Εθνικό Θέατρο είναι γεγονός. Από τις 3 Νοεμβρίου και για 16 παραστάσεις, ο Αντώνης Φωνιαδάκης θα παρουσιάσει την νέα του δημιουργία -ανάμεσα στο χορό και το θέατρο-, στο Θέατρο ΡΕΞ - Σκηνή «Μαρίκα Κοτοπούλη».
Πώς ξεκίνησε; Πώς θα τελειώσει; Πώς εξηγείται; Γαλαξίας: μια παράσταση που δεν επιχειρεί να δώσει απαντήσεις. Μετά από τις πέντε ηπείρους, ο χορός του Αντώνη Φωνιαδάκη ετοιμάζεται να ταξιδέψει στο σύμπαν.
Με αφορμή την πρώτη συνεργασία ανάμεσα στους δύο κορυφαίους καλλιτεχνικούς θεσμούς της Ελλάδας - το Εθνικό Θέατρο και την Εθνική Λυρική Σκηνή-, ο διεθνώς αναγνωρισμένος χορογράφος, χορευτής και νέος Διευθυντής Μπαλέτου της ΕΛΣ, Αντώνης Φωνιαδάκης πειραματίζεται πάνω στην έννοια της απαρχής, της δημιουργίας «εκ του μηδενός» αλλά και της ώσμωσης που δημιουργείται όταν στοιχεία πρωτόγνωρα μεταξύ τους έρθουν σε επαφή.
Για τις ανάγκες της παραγωγής Γαλαξίας, στην οποία συμμετέχουν χορευτές του Μπαλέτου της ΕΛΣ, ηθοποιοί του Εθνικού Θεάτρου, αλλά και χορευτές σύγχρονου χορού, η σκηνή του ΡΕΞ θα... γεμίσει αστέρια.
Η παράσταση εκκινεί από την ιδέα του σύμπαντος και της δημιουργίας του κόσμου: από το τίποτα γεννιέται ο χώρος και ο χρόνος. Μετά τη Μεγάλη Έκρηξη (Big Bang), μία σειρά από φυσικές αντιδράσεις, χημικές ενώσεις, βιολογικές και θερμικές μεταβολές, και άλλες διεργασίες, οργάνωσαν τα υλικά που προέκυψαν, προκειμένου να δημιουργήσουν τους γαλαξίες, τα αστέρια, τον πλανήτη μας. Το ανθρώπινο ον, καρπός και αυτό τυχαίων οργανικών ενώσεων, ένα ον που δεν αρκείται στο χώρο που τον περιβάλλει και στο χρόνο που του αναλογεί, διερωτάται από την πρώτη νοήμονά του μέρα ποια είναι η απώτατη καταγωγή του κόσμου του. Πού κρύβεται το μυστικό του σύμπαντος; Έχει σχέση με το νόημα της ζωής; Οι επιστήμες προσπαθούν να αποκωδικοποιήσουν το πρώτο και οι θρησκείες να δώσουν μια απάντηση στο δεύτερο· οι πρώτες στρέφουν τα μικροσκόπιά τους στα απολιθώματα και τα τηλεσκόπιά τους πέρα ακόμη κι από τον γαλαξία μας, οι δεύτερες συνεχίζουν να εξασκούν πανάρχαιες εκστατικές πρακτικές, οι μεν ψάχνουν το πώς, οι δε το γιατί.
Και το ερώτημα που μοιραία προκύπτει και απασχολεί εξίσου τον άνθρωπο είναι: Θα τελειώσει; Πώς θα τελειώσει; Τι θα συμβεί μετά; Πάλι τίποτα;
Την παράσταση απασχολεί το πέρασμα από την αποδόμηση και την αποκωδικοποίηση στην ανασύνθεση ενός καινούργιου χώρου, που αποτελεί τόσο ένα βασικό ζητούμενο της τέχνης του χορού, όσο και της δουλειάς του ίδιου του Αντώνη Φωνιαδάκη.
Κείμενα επιστημονικά, διάλογοι αστροναυτών, στίχοι, ορισμοί διαστημικών αντικειμένων, κ.ά., μαζί με τη μουσική των Γκυαίργκυ Λίγκετι, Ιάννη Ξενάκη, Ζυλιέν Ταρρίντ, συνοδεύουν τους χορευτές και τους δύο ηθοποιούς στο "αστρικό" τους ταξίδι.
