Giuseppe Verdi: Οθέλος

Ποτέ άλλοτε ο Τζουζέπε Βέρντι-που εμπλούτισε το οπερατικό ρεπερτόριο με τρία σαιξπηρικά δράματα: τον Μάκμπεθ, τον Οθέλλο και τον Φάλσταφ-δεν εξέφρασε την εκδίκηση, την ίντριγκα και τη ζήλια πιο έντονα και πιο διαβολικά από ό,τι στην όψιμη όπερα του Οθέλλος; από τρυφερό πάθος, ο βενετός πολέμαρχος Οθέλλος μετατρέπεται σε δολοφόνο, όταν ο Ιάγος συκοφαντεί την πιστή Δυσδαιμόνα. Μια από τις μεγαλύτερες ιστορίες αγάπης στη λογοτεχνία τελειώνει άδοξα, σκληρά και παράλογα. Ως Οθέλλος, ο Γιόνας Κάουφμαν αναλαμβάνει ίσως τον πιο απαιτητικό ρόλο του ρεπερτορίου του. Βρίσκεται «σε υπέροχη φόρμα» (Kronen Zeitung), «η ερμηνεία του είναι θεϊκή» (klassik-begeistert.de.). Ο βαρύτονος Λουντοβίκ Τεζέ «είναι ασυναγώνιστος ως Ιάγος» (Kurier), «οι επιθέσεις του μοιάζουν με πράξεις ηχητικής βίας, οι λεγκάτο αταξίες του με έξυπνους χειρισμούς. Ένας διάβολος επί της γης» (Der Standard). Η σοπράνο Ρέιτσελ Γουίλλις-Σόρενσεν είναι «μια ακαταμάχητη Δυσδαιμόνα» (Die Presse), με «φωνή που γονατίζει, με ηχόχρωμα που γοητεύει» (klassik-regeisters.de). Η σκηνοθεσία του Έιντριαν Νόουμπλ μεταφέρει τη δράση στα 1900 περίπου, απογυμνώνοντας την από το ιστορικό της πλαίσιο. Δίνοντας έμφαση στον εσωτερικό κόσμο του πρωταγωνιστή και στη συναισθηματική του αποσύνθεση, ο Οθέλλος αποκτά στοιχεία «ψυχολογικού θρίλερ« (bachtrack.com). 

Με αγγλικούς υπότιτλους

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σκηνοθεσία: Adrian Noble
Οθέλος: Jonas Kaufmann
Δυσδαιμόνα: Rachel Willis-Sorensen
Ιάγος: Ludovic Tézier

Chor der Wiener Stattsoper 

Διδασκαλία Χορωδίας: Thomas LangΔ

Orchester der Wiener Stattsoper

Μουσική διεύθυνση Alexander Soddy