«Η Πύλη της Κόλασης» του Γιάννη Καλαβριανού
Ήξερα πως ήμουν καλός. Αλλά, δεν μου έφτανε. Ήθελα να αφηγηθώ την ιστορία του κόσμου.
Το νέο έργο του Γιάννη Καλαβριανού που θα παρουσιαστεί στην Κεντρική Σκηνή του Θεάτρου του Νέου Κόσμου από την 1η Νοεμβρίου έχει ως αφετηρία δύο θυελλώδεις ερωτικές ιστορίες. Η πρώτη συνέβη τον 19ο αιώνα και συντάραξε το Παρίσι. Δύο από τους σημαντικότερους γλύπτες του κόσμου, ο Αύγουστος Ροντέν και η Καμίγ Κλωντέλ ερωτεύονται. Ο Ροντέν, που διατηρούσε παράλληλα άλλη μόνιμη σύντροφο, ανακαλύπτει και εμπνέεται από την ιστορία ενός άλλου παράνομου ζευγαριού του 13ου αιώνα. Ήταν ο Πάολο και η Φραντσέσκα, που έζησαν με τη σειρά τους έναν κρυφό έρωτα για 9 χρόνια, γιατί η Φραντσέσκα ήταν παντρεμένη με τον αδερφό του, που τελικά θα τους δολοφονήσει.
Ο Ροντέν θα δημιουργήσει μερικά από τα πιο εμβληματικά γλυπτά όλων των εποχών, τον Σκεπτόμενο, την Πύλη της Κόλασης και το Φιλί, που απεικονίζει τους αγκαλιασμένους Πάολο και Φραντσέσκα, λίγο πριν δολοφονηθούν. Και θα γίνει διάσημος. Αντίθετα, η πατριαρχική εποχή θα διαλύσει το ταλέντο και τον ψυχισμό της Κλωντέλ και θα την κλείσει σε ψυχιατρείο για 30 χρόνια.
Τέσσερις ερμηνευτές, στην πιο εικαστική μέχρι τώρα παράσταση του σκηνοθέτη, δημιουργούν έναν κόσμο για την αφύπνιση του ανθρώπινου πνεύματος, την προσπάθειά του να νικήσει τον χρόνο και την ασταμάτητη φόρα του να αναζητά τον έρωτα. Δηλαδή, την αλήθεια.
Ο Γιάννης Καλβριανός για το έργο
Οι ιστορίες είναι σαν να υπάρχουν κάπου και να μας περιμένουν να τις αφηγηθούμε. Ολόκληρη η τέχνη είναι σαν να αιωρείται ασχημάτιστη κάπου. Μέχρι που ένα χέρι να κάνει την αρχή. Ήξερα πως ήθελα να φτιάξω μια παράσταση για τον χρόνο, για το τι αφήνουμε πίσω ως ανάμνηση του περάσματός μας από τη ζωή, για τους ανθρώπους που δυσκολεύονται, για τα κορίτσια και τα αγόρια που παντρεύτηκαν χωρίς να ξέρουν καλά καλά το γιατί και για εκείνα που ερωτεύτηκαν και κυνήγησαν τον έρωτά τους ως το τέλος. Είχα τα θέματα, αλλά δεν είχα την ιστορία. Όταν είδα στο Μουσείο Ορσέ, τον πίνακα του Αλεξάντρ Καμπανέλ, όπου ο παράνομοι εραστές Πάολο και Φραντσεσκα πέφτουν την ίδια στιγμή νεκροί και στο βάθος έβλεπα την Πύλη της Κόλασης του Ροντέν, που επίσης έζησαν με την Καμίγ Κλωντέλ έναν αντίστοιχο καταδικασμένο έρωτα, ήξερα πως βρήκα επιτέλους την ιστορία μου. Το ότι τα πραγματικά γεγονότα ξεκίνησαν στο Μουσείο Ορσέ, εκεί ακριβώς όπου γεννήθηκε και η ιδέα της παράστασης, ήταν μια απίστευτη σύμπτωση που τα έδεσε όλα. Δύο ιστορίες από τον 13 και τον 19ο αιώνα που είναι τελικά μία. Αυτή της αιώνιας ανθρώπινης περιπέτειας. Γιάννης Καλαβριανός
Ταυτότητα παράστασης:
Κείμενο−Σκηνοθεσία: Γιάννης Καλαβριανός
Σκηνικά: Μαρία Καραθάνου
Κοστούμια: Βάνα Γιαννούλα
Μουσική: Θοδωρής Οικονόμου
Κίνηση: Μαριάννα Καβαλλιεράτου
Σχεδιασμός φωτισμών: Εβίνα Βασιλακοπούλου
Ηχητικός σχεδιασμός: Κώστας Μπώκος
Βίντεο: Βασίλης Κουντούρης
Φωτογραφίες: Ελίνα Γιουνανλή
Βοηθός σκηνοθέτη: Αλεξία Μπεζίκη
Βοηθός ενδυματολόγου: Τζίνα Ηλιοπούλου
Ιστορικός σύμβουλος: Ελένη Δρίβα
Παίζουν: Γιώργος Γλάστρας, Κωνσταντίνος Ζωγράφος Χριστίνα Μαξούρη, Λυγερή Μητροπούλου
Σε βίντεο Λυδία Φωτοπούλου
Συμπαραγωγή: Θέατρο του Νέου Κόσμου - Εταιρεία Θεάτρου Sforaris - ΔΗΠΕΘΕ Κομοτηνής.
Με την υποστήριξη του Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδος.
Η παράσταση πραγματοποιείται με την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού.
