Ιστορία του γερασμένου παιδιού

Tί μπορεί να οδηγήσει έναν άνθρωπο στον εθελοντικό εγκλεισμό του; Τί μπορεί να τον κάνει να αποτραβηχτεί από τον κόσμο και να αρνείται να έχει παρελθόν...ή και μέλλον;

Στην παράσταση αυτή παρακολουθούμε την καθημερινότητα μιας δεκατετράχρονης κοπέλας μέσα σε ένα ίδρυμα για παιδιά. Η κοπέλα αυτή είναι κάπως παράξενη. Δεν φαίνεται να έχει ανθρώπινες επιθυμίες όπως τα υπόλοιπα παιδιά. Ούτε φαίνεται να μελαγχολεί πολύ που είναι έγκλειστη σε ένα ίδρυμα. Το αντίθετο μάλιστα: εκεί που στα άλλα παιδιά δεν αρέσει και πολύ το φαγητό, εκείνη το ευχαριστιέται. Επιπλέον, λέει συνεχώς ευχαριστώ, κάτι που δείχνει μια σχετική ευγνωμοσύνη που βρίσκεται εκεί.

Σε ένα ίδρυμα όπου κυριαρχεί η επαναληπτικότητα και η μονοτονία, κάτι το οποίο έχει ζωτική σημασία για σχεδόν όλους τους ανθρώπους -δηλαδή, η προσωπική μας ταυτότητα - δεν φαίνεται να έχει σημασία για την πρωταγωνίστρια της ιστορίας μας. Η ιστορία της ίσως, δεν είναι και τόσο ανεξήγητη, όταν μας αποκαλύπτεται προς το τέλος, ότι η δεκατετράχρονη αυτή κοπέλα δεν είναι αυτό που νομίζαμε.

Κείμενο: Τζέννυ Έρπενμπεκ | Διασκευή-Σκηνοθεσία:  Σεβαστιάνα Αναγνωστοπούλου | Μετάφραση: Αλέξανδρος Κυπριώτης | Ερμηνεία:  Νικολίτσα Ντρίζη, Βασιλική Σουρρή, Βασίλης Παπαδημητρίου, Μαρίνα Χλόη Αναγνωστοπούλου, Παύλος Ιορδανόπουλος | Σκηνικά: Αδριανός Ζαχαριάς | Κοστούμια: Μιράντα Θεοδωρίδου | Μουσική / Sound Design: Ελένη Λομβάρδου | Φωτογραφίες- Φωτισμοί: Νίκος Βούλγαρης |   Οργάνωση παραγωγής / Υπεύθυνη Marketing: Κίρκη Σχίζα