«Ίχνη της Αντιγόνης» | Σκην.: Έλλη Παπακωνσταντίνου

Η διεθνής Ελληνίδα σκηνοθέτις Έλλη Παπακωνσταντίνου επιστρέφει στην Ελλάδα για να παρουσιάσει μόνο για 9 παραστάσεις το φεμινιστικό υβριδικό show Ίχνη της Αντιγόνης (Traces of Antigone)  που ενθουσίασε κοινό και κριτικούς σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Η παράσταση θα παρουσιαστεί για πρώτη φορά στη Ελλάδα, από τις 19 έως τις 29 Μάϊου στο θέατρο του Νέου Κόσμου, μετά την παρουσίασή της σε σημαντικούς σταθμούς της Ευρώπης και της Αμερικής όπως το Centre Pompidou/ IRCAM (Γαλλία), το Romaeuropa Festival (όπου και απέσπασε την υποψηφιότητα για το βραβείο των Ιταλών Κριτικών Θεάτρου), το O. Festival (Ολλανδία) και το Εθνικό Θέατρο της Γένοβα (Ιταλία).

Πρόκειται για ένα εξαιρετικό έργο της σύγχρονης Σουηδής Χριστίνας Ουζουνίδου, το οποίο αντλεί από τον αρχαιοελληνικό μύθο της Αντιγόνης και καταπιάνεται με την διαχρονική έμφυλη βία. υπό το φως του “metoo” κινήματος. Επί σκηνής οι μουσικοί Nalyssa Green και Κατερίνας Παπαχρήστου (Tango With Lions) ερμηνεύουν ζωντανά, ενώ οι έξι performers (Σεραφίτα Γρηγοριάδου, Βάλια Παπαχρήστου, Gemma Hansson Carbone, Σοφία Μανώλη, Χαρίκλεια Πετράκη, Έλλη Παπακωνσταντίνου) συνθέτουν «μία καθηλωτική διερεύνηση της γυναικείας ταυτότητας, ένα συναρπαστικό οπτικό καλειδοσκόπιο», όπως σημειώνει ο Douglas Kennedy, τέως διευθυντής του Peacock Theatre του Λονδίνου, Συγγραφέας διεθνών  bestseller όπως The Big Picture, The Pursuit of Happiness, Leaving the World

Πράγματι, πρόκειται για μια περφόρμανς που μαγνήτισε σύγχρονους queer theorists και κριτικούς, όπως την Αμερικανίδα φιλόσοφο Judith Butler, που παρακολούθησε την παράσταση και έγραψε για αυτήν: «Λάτρεψα την παράσταση και είμαι ευγνώμων που μεταφέρατε το έργο στα αγγλικά και σε άλλες γλώσσες. Είναι κοινωνικά δυνατό και υπέροχα πειραματικό. Με συγκίνησε και με έκανε να νιώσω ιδιαίτερα ευγνώμων για την φεμινιστική τέχνη που συνδέει την οργή μας με την αλληλεγγύη.»

Τα Ίχνη της Αντιγόνης, δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια του πρώτου lockdown. Εκεί η Έλλη Παπακωνσταντίνου επανεφηύρε τη σκηνοθετική της ματιά προτείνοντας το «ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΕΓΚΛΕΙΣΜΟΥ». Σε αυτό αναφέρεται εκτενώς και η σημαντική ακαδημαϊκός Barbara Fuchs στο πρόσφατο βιβλίο της «Theatre of Lockdown»: «Αν η πανδημία προκάλεσε μια θεμελιώδη μετατόπιση, αποσυνδέοντάς μας από τη φύση, από το σώμα, από τη σωματικότητα, το Traces of Antigone προσφέρει μια σχεδόν τελετουργική καταγραφή και απάντηση, επανακαθορίζοντας τα γυναικεία σώματα και τις ιστορίες τους μέσα από ένα πολύ απροσδόκητο μέσο». Barbara Fuchs, Theater of Lockdown, Digital and Distanced Performance in a time of pandemic, Bloomsbury publishing 2021

Ταυτότητα Παράστασης  
Σύλληψη/Art Direction: Έλλη Παπακωνσταντίνου
Συγγραφέας: Christina Ouzounidis
Μετάφραση  στα ελληνικά:  Margarita Mellberg
Μετάφραση  στα αγγλικά: Gemma Hαnsson Carbone, Ειρήνη Δερμιτζάκη, Έλλη Παπακωνσταντίνου
Μουσική σύνθεση: Nalyssa Green, Κατερίνα Παπαχρήστου
Σκηνογραφία: Μυρτώ Λάμπρου
Κινησιολογία: Βάλια Παπαχρήστου
Technical Director: Χαρίκλεια Πετράκη
Technical assistant:  Αφροδίτη Αναστοπούλου
Υπεύθυνη παραγωγής:  Κορίνα Κοτσίρη
Επικοινωνία παράστασης: Άρης Ασπρούλης

ΕΡΜΗΝΕΥΟΥΝ
Nalyssa Green (φωνή/keyboards), Σεραφίτα Γρηγοριάδου, Βάλια Παπαχρήστου, Gemma Hansson Carbone, Κατερίνα Παπαχρήστου (φωνή/keyboards/μπάσο), Σοφία Μανώλη, Χαρίκλεια Πετράκη, Έλλη Παπακωνσταντίνου.
 

Η διεθνής κριτική είπε για την παράσταση:
«Η Έλλη Παπακωνσταντίνου παίρνει στα χέρια της το κουτί της Αντιγόνης και το τσακίζει. Βάζει μέσα όλα έχουν γίνει μυθολογικά και τα καταστρέφει. Εξερευνά το γεγονός της κατάρριψης ενός μύθου. Τι απομένει; '' \ Marco Ranaldi,  κριτικός θεάτρου,  www.Sipario.it

«Σε αυτήν την εξαιρετικά πολιτική Αντιγόνη, οι γυναίκες διεκδικούν: Αποκλειστικά και μόνο η εικόνα είναι εκείνη που κραυγάζει για το χαμό εκείνης που αμφισβητεί τις έμφυλες κατασκευές: «Δεν είναι γυναίκα, δεν είναι θύμα» μάς λέει ο χορός των γυναικών. Η Αντιγόνη είναι ταυτόχρονα η Κασσάνδρα και ο Τειρεσίας, βρίσκεται στο μεταίχμιο … Εδώ, η αποδόμηση…» \ Yael Hirsch, κριτική, toutelaculture.com 

«Πρόκειται για μια σοβαρή και συχνά συναρπαστική εξερεύνηση του αβέβαιου κόσμου στον οποίο ζουν οι νεαρές γυναίκες. Γεμάτη  εκπληκτικές εικόνες, αποτέλεσμα προσεκτικής, αριστοτεχνικής δουλειάς από έναν σπουδαίο θίασο.» \ Mark Courtice, κριτικός θεάτρου,  ReviewsGate

«H Έλλη Παπακωνσταντίνου καταφέρνει καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον να καταπλήξει και να μετατοπίσει το βλέμμα του θεατή« \ «Οι 10 καλύτερες θεατρικές στιγμές του 2020» fattiditeatro.it

«Αν και πρόκειται για μια σύγχρονη ζωντανή παράσταση, αποτελεί συγκριτικά ένα διαφορετικό «ζώο» με όλη την σημασία της λέξης. Το όλο προτζεκτ είναι πολύ επίκαιρο και ανοίγει μια προοπτική σε σχέση με την κατάσταση που επικρατεί, μια προοπτική που τόσο επώδυνα απουσιάζει από τον δημόσιο διάλογο, τουλάχιστον στις Η.Π.Α.»  \ Prof. Branislav Jakovljevic, Τμήμα Θεατρικών Σπουδών, Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ,  ΗΠΑ