Manifesto 2083

Στη σκηνή ένα τραπέζι με το ''Μανιφέστο 2083'' ακουμπισμένο πάνω, ένα ποτήρι νερό και κάποιες σημειώσεις. Σακιά κρεμασμένα και μια μαύρη στολή φορεμένη σε μια κούκλα. Έπαιζε το τραγούδι ''Lux Aeterna'', το ίδιο τραγούδι που άκουγε ο Νορβηγός Άντρες Μπέρινγκ Μπρέιβικ, καθώς εκτελούσε το σχέδιο του. Καθώς περνούσε η ώρα και προσπαθούσαμε να μπούμε στο μυαλό του δολοφόνου, το συναίσθημα αγωνιάς μας είχε κατακλύσει .Δεν ξέραμε αν πλέον ο Δημήτρης Αλεξανδρής προσπαθεί να καταλάβει τον Μπρέιβικ  η αν είναι αυτός. Αν όντως έχει γίνει ένα με τον άνθρωπο που προσπαθεί να καταλάβει. Έχει όντως περάσει τόσο χρόνο να ζει όπως αυτός; Ή απλά αναρωτιέται, όπως όλοι μας, τι κάνει ένα φαινομενικά συνηθισμένο άνθρωπο να εκτελέσει εν ψυχρώ 77 άτομα. Τα βίντεο που προβάλλονταν στο τοίχο, που πλαισίωνε την σκηνή, σ' έκαναν να ανατριχιάζεις ακόμα περισσότερο. Σου έδιναν την αίσθηση ότι το έγκλημα του, παρόλο που έλαβε χώρα το 2011, είναι κάτι τόσο επίκαιρο, τόσο προκλητικό και μπορεί να ξαναγίνει. Χειροκροτήσαμε με όλη μας την καρδιά τον ηθοποιό που κατάφερε ταυτόχρονα να γίνει ένα με τον δολοφόνο, αλλά και να του εναντιωθεί, αμφισβητώντας τον.