Ο θεατροποιός

Ο Μπρουσκόν, ηθοποιός του κρατικού θεάτρου, περιοδεύει στην επαρχία με το θίασο του, την οικογένειά του δηλαδή, παρουσιάζοντας το έργο του, τον «Τροχό της Ιστορίας».
Ένας από τους σταθμούς της περιοδείας του, το Ούτσμπαχ, θα αποτελέσει το εφαλτήριο μιας εκ βαθέων εξομολόγησης για τη ζωή του. Θέσει ματαιόδοξος και φύσει ευαίσθητος, όπως αποδεικνύεται, ο Μπρουσκόν μιλά για τα άσχημα- τη ματαίωση των ονείρων του, την αδυναμία επικοινωνίας με τους άλλους, την ανάγκη για υποτίμηση των άλλων.  Ένας άντρας που αντιπαθεί τη γυναίκα του, εξευτελίζει τα παιδιά του, μα πάνω από όλα μισεί τον εαυτό του. Ναι, αυτό είναι ο Μπρουσκόν.

Ο Νίκος Χατζόπουλος αποδίδει υποδειγματικά την εξουσιαστική τρέλα που κυριεύει τον ήρωα. Χτίζει μια εξαίσια καρικατούρα ενός υπερφίαλου ανθρώπου, ο οποίος, πίσω από το προσωπείο της αλαζονείας, κρύβει το φόβο της αποτυχίας. Ο ήρωας μιλά ακατάπαυστα για τον εαυτό του και τα επιτεύγματά του. Ξοδεύει τις λέξεις, απλώς γιατί θέλει να δηλώσει την ύπαρξή του. Η ασταμάτητη φλυαρία του μάλιστα έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την απέραντη σιωπή των υπόλοιπων ηρώων. Λιτό σκηνικό, με έντονο το στοιχείο εγκατάλειψης, που εξυπηρετεί άψογα το σκοπό του έργου, την εγκατάλειψη του ήρωα από την ίδια τη ζωή.

«Ο Θεατροποιός» του Μπέρνχαρντ είναι μια κωμωδία, που αποτυπώνει το δράμα της ίδιας της ζωής – ο συγγραφέας στηλιτεύει την έπαρση όχι μόνο στο χώρο της τέχνης, μα και στην κοινωνία.

Μετάφραση: Πέτρος Μάρκαρης

Σκηνοθεσία: Ακύλλας Καραζήσης

Σκηνικά – κοστούμια: Βασίλης Παπατσαρούχας

Παίζουν: Νίκος Χατζόπουλος, Νικήτας Αναστόπουλος, Άρης Μπαλής, Δήμητρα Βλαγκοπούλου, Κλεοπάτρα Τολόγκου