Οι "Μαρίκες" του Στέφανου Ζαννή στην Αίθουσα Τέχνης Αθηνών
Στην Αίθουσα Τέχνης Αθηνών παρουσιάζεται η έκθεση ζωγραφικής του Στέφανου Ζαννή. Μέσα από μια σειρά έργων, ακρυλικά σε καμβά, βασισμένα σε προσωπικές εμπειρίες από βιωμένους τόπους ο ζωγράφος αναζητά και προβάλλει το στοιχείο της σιωπηλής χαράς μέσα στα πράγματα.
Από τα τέλη του Οκτωβρίου 2021 βρισκότανε σχεδόν καθημερινά στις Μαρίκες της Ραφήνας ζωγραφίζοντας εκδοχές της παραλίας και των ανθρώπων. Βλέμμα, πνοή και συναισθάνεσθαι. Την ίδια διαδικασία συνέχισε τον χειμώνα στα τοπία της πόλης.
‘Οπως σημειώνει η Λουϊζα Καραπιδάκη στο κείμενο που συνοδεύει την έκθεση: “Τα έργα του, ζωγραφισμένα στη φύση, είναι εμπνεύσεις μιας δεδομένης χρονικής στιγμής. Αποτυπώνει εικόνες της υπαίθρου με αναπαραστατική διαύγεια και συγκρατημένη αφαιρετική διάθεση, σύμφωνα με την προσωπική του οπτική αντίληψη. Ο Ζαννής απεικονίζει εξωτερικούς χώρους, παραθαλάσσιους ή και αστικούς, εστιάζοντας στη γοητεία του εφήμερου φωτός με τις αέναες χρωματικές εναλλαγές, και ως δεινός γνώστης της χρήσης του χρώματος αποδίδει δεξιοτεχνικά τις σκληρές χροιές του ηλιοβασιλέματος, τη γλυκύτητα των αποχρώσεων του απομεσήμερου, τις διακυμάνσεις του συννεφιασμένου ουρανού και τις χρωματικές αλλοιώσεις του άπλετου μεσημεριανού ήλιου…"
Σύμφωνα με τον ίδιο το ζωγράφο:
“Δεν μιλάω για ατμόσφαιρα κι ούτε ατμοσφαιρικότητα στη ζωγραφική μου. Αναφέρομαι σε πνοή θεωρώντας πως είναι περιεκτικότερη ονομασία ενός ζώντος φορέως μέσα στον οποίο διάγουμε. Και είναι η πνοή ο ενοποιός παράγοντας του συναισθάνεσθαι. Και όσο το νιώθουμε πως η πνοή μάς περιβάλλει και μας διαπερνά γινόμαστε κι εμείς μέρος αυτού του συναισθάνεσθαι. Τα πυκνώματα και τις αραιώσεις των παλμών αυτής της αμφίδρομης σχέσης εργάζομαι. Των αντικειμένων μεταξύ τους και εμού με αυτά.”
Επιμέλεια έκθεσης: Λουϊζα Καραπιδάκη, Ιστορικός της Τέχνης
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Ο Στέφανος Ζαννής σπούδασε στὴν ΑΣΚΤ ζωγραφική, μὲ καθηγητή τὸν Ἡλία Δεκουλάκο καὶ β΄ πτυχίο χαρακτικής μὲ τὸν Θανάση Ἐξαρχόπουλο. Ἔχει παρουσιάσει τὴν δουλειά του σὲ ἀτομικές καὶ ὁμαδικὲς ἐκθέσεις. Ἔχει ἐργαστεῖ σὲ ἀγιογραφήσεις ναῶν κυρίως στὰ διακοσμητικὰ θέματα καὶ καταπιάνεται μὲ τὴν σχέση ζωγραφικῆς καὶ κειμένου στὴν Ὀδύσσεια τοῦ Ὁμήρου ἀπὸ τὸ 1992.
