Σινέ - Λακάν 2025: «Αόρατη Κλωστή» του Paul Thomas Anderson
Η ψυχανάλυση και ο κινηματογράφος είναι δύο από τα πιο ξεχωριστά "παιδιά" του 20ου αιώνα. Και όχι τυχαία! Ούτε η ψυχανάλυση, ούτε ο κινηματογράφος θα μπορούσαν να υπάρξουν πριν τις κοσμογονικές αλλαγές που συγκλόνισαν τον πολιτισμό τους τελευταίους αιώνες. Φέρουν αμφότερα ανεξίτηλα τα ίχνη της εποχής που τα γέννησε ενώ κι εκείνα με τη σειρά τους σημάδεψαν αποφασιστικά τον κόσμο στον οποίο ζούμε. Αξίζει να παρατηρήσουμε ότι ο S. Freud χρησιμοποιεί τη λέξη «ψυχανάλυση» για πρώτη φορά το 1896 ενώ στις 28 Δεκεμβρίου της ίδιας χρονιάς προβάλλεται η πρώτη ταινία κινηματογράφου στο Παρίσι από τους αδερφούς Lumiere. Ο J. Lacan από την άλλη θα ομολογήσει ότι στην εποχή μας η υπεράσπιση και η απεικόνιση του έρωτα στην τέχνη ανήκει στη διάσταση του κινηματογράφου.
Τα ερωτήματα της εποχής του πολιτισμού, δεν έπαψαν ποτέ να απασχολούν τη ψυχανάλυση όπως βέβαια και τον κινηματογράφο. Ο Freud θεωρούσε ότι η ψυχανάλυση προκάλεσε το τρίτο μείζον πλήγμα στον ναρκισσισμό του ανθρώπου, μετά την κοπερνίκεια επανάσταση και τη δαρβινική θεωρία.
Το Σινέ-Λακάν γεννήθηκε από την επιθυμία της Ομάδας Νέων η οποία λειτουργεί στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων της Ψυχαναλυτικής Εταιρείας του Βορρόμειου Κόμβου της Νέας Λακανικής Σχολής στην Ελλάδα. Αναμφίβολα κυριαρχεί και σε εμάς η επιθυμία να θέσουμε ερωτήματα που αφορούν τη σημερινή δυσφορία μέσα στο σύγχρονο πολιτισμό που βρίσκεται πλέον στο κατώφλι του να καταστεί ψηφιακός. Η συνάντηση της κινηματογραφικής γραφής και του ψυχαναλυτικού λόγου αποτελεί προνομιακό πεδίο για αυτήν την προσπάθεια.
Η πρώτη ταινία του Σινέ-Λακάν, «Αόρατη Κλωστή» εντάσσεται στην προβληματική του 23ου Συνεδρίου της Νέας Λακανικής Σχολής Ψυχανάλυσης, που θα διεξαχθεί στο Παρίσι στις 17 και 18 Μαΐου, με τίτλο «Οδυνηροί Έρωτες». Το κύκνειο άσμα του Ντάνιελ Ντέι Λιούις, αναπαριστά την οδυνηρή-κυριολεκτικά όπως θα δούμε-ερωτική ιστορία του τελειομανή και εσωστρεφή σχεδιαστή υψηλής ραπτικής Ρέινολντς Γούντκοκ και της άβγαλτης σερβιτόρας Άλμα Έλσον, όπου γίνεται η μούσα του. Ο Paul Thomas Anderson φωτίζει αριστουργηματικά έναν έρωτα συναρπαστικό όπου η επιθυμία, η έλλειψη και ο αποχωρισμός ως αόρατες κλωστές τυλίγονται γύρω από τους πρωταγωνιστές υφαίνοντας το νήμα που αργά-αργά τους δένει. Έναν έρωτα σπαρακτικό και αγωνιώδη, αλλά ταυτόχρονα και κωμικό, διότι όπως μας θυμίζει ο Λακάν, η αγάπη, ο έρωτας είναι τελικά ένα κωμικό συναίσθημα...
Την προβολή ταινίας θα ακολουθήσουν σύντομα σχόλια από τους προσκεκλημένους μας:
- Αργύρη Τσάκο, Ψυχαναλυτή.
- Γιώργο Στεφανίδη, Ψυχολόγο
- Κωστή Σαμαρά, Σκηνοθέτη
Θα ακολουθήσει συζήτηση με την συμμετοχή του κοινού.
Συντονίζει η Αρχοντούλα Μοράκη, Ψυχολόγος.
