Solidarity Cinema: πάμε κινηματογράφο, βοηθάμε τους λαούς - αλληλεγγύη στους σεισμόπληκτους
Μετά τον καταστροφικό σεισμό, τις τεράστιες απώλειες σε ανθρώπινες ζωές στις γειτονικές μας χώρες και το τραγικό δράμα που περνάνε αυτή την στιγμή οι λαοί της Τουρκίας και της Συρίας, αποφασίσαμε ως δημοσιογράφοι – καλλιτέχνες να διοργανώσουμε μια επείγουσα εκδήλωση αλληλεγγύης, πλάι στις εκατοντάδες άλλες παρόμοιες δράσεις που ξεδιπλώνονται αυτές τις μέρες στην χώρα μας και αλλού.
Μια εκδήλωση κινηματογραφική με προβολές ταινιών μικρού μήκους, ελληνικές και ξένες, κλασικές και σύγχρονες, που έχουν αφήσει ένα σημαντικό πολιτισμικό, αισθητικό, ιστορικό και κοινωνικό ίχνος.
Όλα τα έσοδα από τα εισιτήρια θα δημοσιευτούν και θα δοθούν στους Γιατρούς του Κόσμου, οι οποίοι βρίσκονται ήδη στις πληγείσες περιοχές και των δύο χωρών και θεωρούμε ότι με αυτόν τον τρόπο η βοήθεια θα φτάσει στον προορισμό της.
Κανείς δεν θα αμειφθεί για τη δουλειά του.
Αποφασίσαμε να μη δείξουμε ταινίες που σχετίζονται με κάποιο σεισμό ή άλλη καταστροφή, αλλά να δημιουργήσουμε μια αφορμή για να στοχαστούμε πάνω στη συνολική αντίληψη και τις ηθικές αξίες που η κοινωνικό-πολιτική τέχνη μπορεί να μεταδώσει στη δημόσια σφαίρα. Μια έξοδος του κοινού στην κινηματογραφική αίθουσα μπορεί να εμπεριέχει ταυτόχρονα ψυχαγωγία, κοινωνική ευαισθησία και πολιτική δραστηριοποίηση. Η τέχνη δεν μπορεί να αυτονομείται από την καθημερινή κοινωνική πραγματικότητα και το ανθρωπιστικό ζήτημα που έχει προκύψει αυτή τη στιγμή είναι επείγον.
Θεωρώντας πως δομική αξία τής τέχνης όπως και εν γένει του ανθρώπου είναι η αλληλεγγύη σε όποιον άδικα βασανίζεται όπου γης, ζητάμε από το κοινό να μην υποστείλει την άμεση, γρήγορη και αμέριστη βοήθεια και συνεισφορά του, την οποία επέδειξε από την πρώτη στιγμή στην καταστροφή που έγινε δίπλα μας. Ο καθένας από το πόστο του οφείλει να συμβάλλει με κάθε τρόπο σε αυτή την υπόθεση.
Οι προβολές θα γίνουν στον ιστορικό κινηματογράφο ΑΣΤΟΡ, του οποίου ο ιδιοκτήτης παραχωρεί αφιλοκερδώς την αίθουσα και την τεχνική στήριξή του γι’ αυτόν τον σκοπό.
ΟΙ ΤΑΙΝΙΕΣ
La Jetée του Chris Marker. 1962. Γαλλία. 28’.
Μια από τις πιο σημαντικές μικρού μήκους ταινίες της ιστορίας του παγκόσμιου κινηματογράφου, σύμφωνα και με το British Film Institute. Ξαναβλέπουμε το φιλμ – δοκίμιο ενός από τους πιο ριζοσπαστικούς δημιουργούς της «αριστερής όχθης του γαλλικού σινεμά» και της παγκόσμιας τέχνης πάνω στην κατασκευή της μνήμης, την παγκόσμια ιστορία, την επιβολή της εξουσίας και την ανθρώπινη ύπαρξη μέσα σε αυτή. Με μια φόρμα αξεπέραστη στην ιστορία του μέσου που συγκλονίζει μέσα από την πολυπλοκότητα ιδεών και συναισθημάτων και την απλότητα με την οποία αυτά μεταφέρονται. Μια ταινία σημείο αναφοράς φιλοσοφικών, αισθητικών και καλλιτεχνικών ζητημάτων σύγχρονων, επίκαιρων και επειγόντων ως σήμερα. Βραβείο Jean Vigo (1963).
Inextinguishable Fire του Harun Farocki. 1969. Γερμανία. 24’.
Τι σχέση μπορεί να έχει η καθημερινή εργασία σε ένα οποιοδήποτε εργοστάσιο με την παραγωγή των δολοφονικών βομβών ναπάλμ και των χημικών ουσιών τύπου Zyklon B; Τι σημαίνει καταμερισμός εργασίας και ποια είναι η ευθύνη του καθενός να σταματήσουν τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας; Με ένα καθαρά μπρεχτικό τρόπο και μια φόρμα ανάμεσα στο ντοκιμαντέρ, την μυθοπλασία και την πολιτική αγκιτάτσια, ο στοχαστής γερμανός δημιουργός, με εκατοντάδες φιλμ στο ενεργητικό του, καταγγέλλει ευθέως εταιρείες, εμπορεύματα, την κοινωνία του θεάματος, τον τρόπο που μάθαμε να βλέπουμε και να αντιλαμβανόμαστε την ίδια τη δομή του καπιταλισμού σε σύνδεση με τον πόλεμο στο Βιετνάμ. Απόκτημα του Museum of Modern Art (New York), ΜοΜΑ. Βραβείο Ένωσης Γερμανών κριτικών κινηματογράφου (1969). Ελληνική πρεμιέρα σε συνδιοργάνωση με το Goethe-Institut και ευγενική παραχώρηση της συντρόφου τού καλλιτέχνη, Antje Ehmann. Με αγγλικούς υπότιτλους.
Third Kind του Γιώργου Ζώη. 2018. Ελλάδα. 32’.
Με όχημα τη φόρμα των ταινιών επιστημονικής φαντασίας, ένας από τους πιο ενδιαφέροντες σύγχρονους έλληνες δημιουργούς που έχει τιμήσει την ταινία μικρού μήκους ως αυτόνομο εκφραστικό μέσο του κινηματογράφου, κατασκευάζει μια επίκαιρη και επείγουσα αλληγορία καθαρών και συγκροτημένων πολιτικών και κοινωνικών προεκτάσεων πάνω στη σχέση του σύγχρονου πολιτισμού με τον πόλεμο και την προσφυγιά, τα στρατόπεδα εγκλεισμού και την οδοιπόρηση της ανθρωπότητας σε ένα τέλμα. Μια χαραμάδα φωτός όμως μπορεί και να υπάρχει. Επίσημη συμμετοχή στην Εβδομάδα Κριτικής του Φεστιβάλ Καννών (2018).
Bella της Θέλγιας Πετράκη. 2020. Ελλάδα. 24’.
Ένα φιλμ πάνω στη μνήμη με μια φόρμα που στηρίζει την θεματική της πάρα πολύ συγκροτημένα και διαλέγεται με το πειραματικό σινεμά και την γλώσσα του κινηματογράφου όσο και με την μυθοπλασία και τα συναισθήματα που αυτή προκαλεί. Μια ανθρώπινη και προσωπική ιστορία συνδιαλέγεται με μια από τις πιο τραγικές στιγμές συλλογικής απώλειας της παγκόσμιας ιστορίας. Όταν το ιδιωτικό με το δημόσιο συνδέονται, η τέχνη μπορεί να παρουσιάζει, μέσα από μια μικρή αφήγηση, για μια τεράστια συναισθηματική ένταση και μια έξαρση ιδεών. Βραβείο καλύτερης ταινίας στο Φεστιβάλ Δράμας (2020), Βραβείο Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου (2020).
Στην εκδήλωση θα προσκληθούν δημιουργοί και κριτικοί κινηματογράφου για να παρουσιάσουν τις ταινίες.
Περισσότερες πληροφορίες, συνεντεύξεις και κείμενα θα ανακοινώνονται στην ιστοσελίδα του μέσου ToPeriodiko.gr και στο event της εκδήλωσης στο FB.
Επιμέλεια προγράμματος και κείμενα: Χρήστος Σκυλλάκος
Κείμενα και γενικός συντονισμός: Ελένη Παγκαλιά
Διοργάνωση: Η συντακτική ομάδα ToPeriodiko.gr
Ευχαριστίες στους/στις:
Γιώργο Ζώη, Θέλγια Πετράκη, Αντιγόνη Ρώτα, Antje Ehmann, Μπάμπη Κονταράκη για την παραχώρηση της αίθουσας, Σταματίνα Στρατηγού, Theo Κουτσαφτή, Ίριδα Ασημακοπούλου, Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος IFG & Goethe-Institut Athen για την παραχώρηση των δικαιωμάτων.
