Tala Madani | Shitty Disco
Το ΕΜΣΤ | Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης με χαρά παρουσιάζει την έκθεση Shitty Disco, την πρώτη ατομική έκθεση στην Ελλάδα της διεθνώς καταξιωμένης Ιρανής καλλιτέχνιδας Tala Madani, που ζει και εργάζεται στο Λος Άντζελες. Συγκεντρώνοντας περισσότερα από σαράντα έργα ζωγραφικής και κινουμένου σχεδίου, η έκθεση αναδεικνύει μια σειρά θεμάτων που διατρέχουν το έργο της Madani τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια.
Στο πολυεπίπεδο έργο της, η Madani δημιουργεί αινιγματικά σενάρια όπου ανθρώπινες φιγούρες αναπαριστώνται στις πιο ευάλωτες, προσωπικές, βίαιες, παράδοξες και παράλογες στιγμές τους. Ομάδες γυμνών, αδέξιων, μεσόκοπων αντρών που επιδίδονται σε αυτοκαταστροφικές πράξεις, μανάδες τυλιγμένες με περιττώματα, γιγάντια βρέφη και άλλες αρχιτεκτονικές φιγούρες λουσμένες στα σωματικά τους υγρά γίνονται εκφραστές ενός σχολιασμού της αρχέγονης ανθρώπινης φύσης που ξεχειλίζει από πικρό σαρκασμό. Κινούμενη σταθερά μεταξύ αμεσότητας και αμφισημίας, η Madani αποδομεί παραδοσιακούς έμφυλους ρόλους και στερεότυπα σε μια προσπάθεια διερεύνησης των εκάστοτε δομών εξουσίας, της σεξουαλικότητας, της δυναμικής της ομάδας, των ριζωμένων στη δυτική σκέψη εξιδανικευμένων αντιλήψεων περί οικογένειας και του τρόπου κατασκευής των ταυτοτήτων.
Αντλώντας συχνά από το εικαστικό ιδίωμα των κινουμένων σχεδίων, οι χαρακτήρες της Madani αυτο-υπονομεύεται, αψηφούν τους νόμους της φυσικής και καταφεύγουν σε μια βία υπερβολικά τυφλή κι ωστόσο κωμικοτραγική, επιτρέποντας έτσι μια απελευθερωτική εκτόνωση μέσω του χιούμορ στο πλαίσιο ενός κατά τ' άλλα ζοφερού σεναρίου. Το φως κατέχει κεντρική θέση σε πολλά από τα ζωγραφικά έργα της, αποτελώντας έναν συνδετικό κρίκο που συνδέει το έργο της με τον κινηματογράφο και την ιστορία της τέχνης. Φακοί, προτζέκτορες και άλλες απίθανες πηγές φωτός εκλύουν τεχνητές, παρεμβατικές φωτεινές δέσμες που στρέφονται πάνω στους χρακτήρες αποκαλύπτοντας τη δράση τους και επιτείνοντας την αμηχανία που πηγάζει από τις αναπαριστώμενες σκηνές.
Από το 2007, η Madani δημιουργεί μικρού μήκους ταινίες κινουμένων σχεδίων με την τεχνική του stop motion, πολλές από τις οποίες παρουσιάζονται στην έκθεση. Κάθε μία από αυτές αποτελείται από 2.500 εικόνες ζωγραφισμένες με ταχύτητα και κινηματογραφημένες καρέ-καρέ. Στην αλληλουχία τους οι εικόνες αυτές πλάθουν έναν φανταστικό κόσμο που αποπνέει μια έντονη αίσθηση δυσφορίας και παραλόγου και μοιάζει πολύ με τον δικό μας πραγματικό κόσμο. με μαύρο χιούμορ, δηκτική και πνευματώδης, η Madani εξερευνά τις κοινωνικές αναγωγές βασικών ανθρώπινων συναισθημάτων και νοητικών καταστάσεων όπως η αγωνία, ο θυμός, ο φόβος, η μοναξιά, η εγκατάλειψη, η εξάρτηση, η παράνοια, ο φθόνος και η λαγνεία.
Η έκθεση δανείζεται το τίτλο της από τα ομότιτλα έργα της καλλιτέχνιδας. Δημιουργεί ειδικά για το ΕΜΣΤ το έργο με τίτλο Shitty Disco (2014), απεικονίζει ένα μεταφυσικό νάιτ κλαμπ, έναν τόπο που ανήκει σε ένα μεταιχμιακό σύμπαν κάπου μεταξύ φαντασίας και εφιάλτη και παραπέμπει συγχρόνως στον κινηματογράφο, την τεχνολογία και τις διαφορετικές καταστάσεις της συνείδησης. Για την παρούσα έκθεση, η Madani έχει επίσης δημιουργήσει μια σειρά νέων τοιχογραφιών ειδικά για τον χώρο του Μουσείου που καλύπτουν τις τέσσερις επιβλητικές κολώνες στο κέντρο του εκθεσιακού χώρου. Δύο έργα της ίδιας, μέρος της Δωρεάς Δ. Δασκαλόπουλου, περιλαμβάνονται στη νέα έκθεση της συλλογής του Μουσείου, που έχει τίτλο Women, together (ΓΥΝΑΙΚΕΣ, μαζί) και παρουσιάζεται στον εκθεσιακό χώρο του 3ου ορόφου.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Το έργο της Tala Madani (1981, Τεχεράνη) πραγματεύεται θέματα όπως το φύλο, ειδικότερα τα αρσενικά και θηλυκά στερεότυπα, καθώς και τις δυτικές εξιδανικεύσεις της παιδικής ηλικίας, της οικογένειας και του ιστορικού κανόνα της τέχνης. Το έργο της φωτίζεται από μια ανορθόδοξη, διαστροφική σχεδόν αίσθηση του χιούμορ και φέρνει στο προσκήνιο μια γκάμα ανθρώπινων συναισθημάτων και συνειδησιακών καταστάσεων, όπως η αγωνία, ο θύμος, ο φόβος, η απομόνωση, η παράνοια, ο φθόνος και η λαγνεία. Η Madani ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό της (MFA) στο Yale University School of Art το 2006.
Στις πρόσφατες ατομικές εκθέσεις της συγκαταλέγονται οι: Tala Madani: Biscuits, MOCA, Λος Άντζελες (2002), Death Fan, KM21, Χάγη (2022), It was as ig the Shadows Were Lit Up, Longlati Foundation, Σαγκάη (2021), Skid Mark, Pilar Corrias, Λονδίνο (2021), Start Museum, Σαγκαη (2020), Mam Project 027: Tala Madani, Mori Art Museum, Τόκιο (2019), Tala Madani, Vienna Sessions, Βιέννη (2019), Oven Light, Portikus, Φρανκούρτη (2019), Lewben Playlist for Mo, MO Museum, Βίλνιους (2018), Tala Madani, La Panacée; Μονπελιέ (2017), First Light, έκθεση οργανωμένη σε συνεργασία με το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του ΣΕντ Λούις, MIT Visuals Arts Center, Κέιμπριτζ, Μασαχουσέτη (2016), Tala Madani, Nottingham Contemporary, Νότιγχαμ (2014), Rip image, Moderna Museet Μάλμε & Στοχόλμη (2013), The Jinn, Stedelijk Museum Bureau, Άμστερνταμ (2011).
Επιλεγμένες ομαδικές εκθέσεις; La Morsure des Termites (The Termites' Bites), Palais de Tokyo, Παρίσι (2023), Keep Calm and Give a Shit, Buk-SeMA, Seoul Museum of Art, Σεούλ (2023), In First Person Plural, MACRO Museum, Ρώμη (2023), Trouble wandering (to eternity), Kasteel Wijlre Museum, Βέλρε, Ολλανδία (2022), In the Heart of Another Country: The Diaspori Imagination in the Sharjam Art Foundation Collection, Deichtorhallen Hamburg, Αμβούργο (2022), In a Dream You Saw a Way to Survive and You Were Full of Joy, The Contemporary Austin, Οστιν (2002), Anticorps, Palais de Tokyo, Παρίσι (2020), Radical Figures: painting in the New Millennium, Whitechapel Gallery, Λονδίνο (2020), Whitney Biennial, Whitney Museum of American Art, Νέα Υόρκη (2017), The Great Acceleration: Art in the Anthropocene, Taipei Biennal, Ταϊπέι (2014), PLAY! Recapturing the Radical Imagination, Goteborg Biennial, Γκέτεμποργκ (2013), The Future Generation Art Prize, Βενετία (20130, Speech Matters, περίπτερο της Δανίας στην 54η Διεθνή Έκθεση Τέχνης La Biennale di Venezia, Βενετία (2011), The Great New York, MoMa PS1, Νέα Υόρκη (2010), Greater New Younger than Jesus, New Museum, Νέα Υόρκη (2009).
Το έργο της Tala Madani εκπροσωπείται σε πολλές δημόσιες και ιδιωτικές συλλλογές, συμπεριλαμβανομένων των : Bristol City Museum & Art Gallery, Μπρίστολ, Cornell Fine Arts Museum, Γουιντέρ Παρκ, Φλόριντα, David Roberts Art Foundation, Λονδίνο, Foundation Louis Vuitton, Παρίσι, Long Museum, Σαγκάη, Los Angeles County Museum of Art, Λος Άντζελες, Καλιφόρνια, LUMA Foundation, Ζυρίχη, Συλλογή του Moderna Museet, Στοχόλμη/Μάλμε, Mori Art Museum, Τόκιο, Muse Luxembourg sarl, Λουξεμβούργο, Museeof Contemporary Art san Diego, Σαν Ντιέγκο, Καλιφορνια, Museum of Contemporary Art, Λος Άντζελες, Καλιφόρνια, Museum of Modern Art, Νέα Υόρκη, Museum of Modern Art, Βαρσοβία, National Gallery of Canada, Οτάβα, ΕΜΣΤ | Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (ως μέρος της δωρεάς της Συλλογής Δ. Δασκαλόπουλου), Αθήνα, Συλλογή Pinault, Παρίσι, Συλλογή Saatchi, Λονδίνο, Stedelijk Museum, Άμστερνταμ, Tate Modern, Λονδίνο, Walker Art Center, Μινεάπολις, Whitney Museum of American Art, Νέα Υόρκη.
