Τι χρώμα έχει η ποίηση; Διάλογος ζωγραφικής & ποίησης
Στη μονοκατοικία του 1931, στον τόπο που μεγάλωσε και εργάζεται τα τελευταία χρόνια ο Κώστας Παπαστεργίου, φιλοξενείται η πρώτη έκθεση έργων ζωγραφικής και ποιητικών κειμένων του.
Μέσα από τα έργα ζωγραφικής διακρίνονται οι αναζητήσεις του, κυρίως από τα ρεύματα του αφηγηματικού σουρεαλισμού, της αφηρημένης τέχνης και του σουπρεματισμού.
«Σώματα ανοιγμένα δύο, όπου αντί για κεφάλι έχει φυτρώσει μισή καρδιά, ένα αυτί και δύο μάτια, συναντιούνται με την αέναη πάλη της λογικής και του πάθους που αποτυπώνεται μέσα από την αντιπαράθεση τετράγωνων και τριγώνων που συμβολίζουν τη λογική, και, κύκλων που συμβολίζουν το πάθος. Όπου γωνίες λογική. Όπου καμπύλες πάθος. Το μάτι βγάζει πόδια και συναντά τα ποιητικά κείμενα που μιλούν για τα χρώματα των εποχών της ανθρώπινης ζωής και την πιο σημαντική λειτουργία των ματιών η οποία δεν είναι να δέχεται το φως και να το μετατρέπει σε χρώματα αλλά να αναζητά ξένα μάτια που ξεχειλίζουν φως.
Η ζωγραφική και η ποίηση έχουν ένα κοινό. Σε βοηθούν να επινοήσεις την πραγματικότητα. Μία πινελιά όπως και ένας στίχος είναι υπαινιγμός για έναν κήπο που έχουμε επισκεφτεί και τώρα έχει γεμίσει άγρια χόρτα. Η ζωγραφική και η ποίηση έχουν άλλο ένα κοινό. Τραβάνε από τα μαλλιά το παιδί που πνίγεται στις θάλασσες της φαντασίας και ύστερα το αφήνουν να παίξει στην ζεστή άμμο της παραλίας.»
Στο κλείσιμο της έκθεσης, στις 27 Ιουλίου, νέοι και νέες ποιητές και ποιήτριες που έχει ξεχωρίσει ο Κώστας Παπαστεργίου μέσα από αναζήτηση των τελευταίων χρόνων, θα απαντήσουν με ένα ποιημά τους στο κεντρικό ερώτημα της έκθεσης «Τι χρώμα έχει η ποίηση;».
Θα συμμετέχουν οι ποιήτριες και οι ποιητές: Σπύρος Χαλβαντζής, Φάνης Παπαγεωργίου, Σαμσών Ρακάς, Ειρήνη Ανδρουλάκη, Άννα Γρίβα, Μυρσίνη Μωρακέα-Δασκαλάκη, Νάντη Χατζηγεωργίου, Γωγώ Γιανναδάκη, Αλεξάνδρα Γαβρίλη, Κλεομένης Παπαιωάννου.
Εγκαίνια: 20 Ιουλίου 20:00
