Το ελληνικό σχέδιο | Πλήρες πρόγραμμα
Στο πλαίσιο του «Μήνα της μνήμης και της μουσικής» το ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΡΟΛΟΥ ΚΟΥΝ, εγκαινίασε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συνεργασία με το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ και τον Δημήτρη Παπαδημητρίου, η οποία θα διαρκέσει μέχρι και την Τρίτη 13 Φεβρουαρίου. Την αρχή έκανε η εκδήλωση «Οι άγνωστοι θησαυροί του Παναγιώτη Τούντα και του Γιάννη Παπαϊωάννου» που παρουσιάστηκε με μεγάλη επιτυχία στις 22 και 23 Ιανουαρίου στη σκηνή της Φρυνίχου, ανοίγοντας μια σειρά από αφιερώματα στη μνήμη μεγάλων μορφών του σμυρνέικου και του ρεμπέτικου αλλά και την μνήμη μεγάλων ποιητών μέσα από πρωτότυπα έργα του Δημήτρη Παπαδημητρίου πάνω στην ποίησή τους. Επιπλέον στο πλαίσιο αυτής της συνεργασίας, ένα σύνολο από μουσικούς της ΚΑΜΕΡΑΤΑ θα ερμηνεύσει μια θεατρική σουίτα για ορχήστρα εποχής, βασισμένη σε μουσική του συνθέτη για θεατρικές παραστάσεις.
ΑΝΑΛΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ
Δευτέρα 5, Τρίτη 6 Φεβρουαρίου στις 21.00
ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
«ΜΑΣΚΕΣ ή όταν ο συνθέτης παίζει θέατρο».
Θεατρική Σουίτα για ορχήστρα εποχής, συνθέσεις του Δημήτρη Παπαδημητρίου για θεατρικές παραστάσεις με έργα των Shakespeare, Goldoni, Moliere διασκευασμένες και επανεπεξεργασμένες για ορχήστρα παλαιάς μουσικής.
Το έργο θα εκτελέσει 25μελής ορχήστρα με αναγεννησιακά όργανα όπως τσέμπαλο, έγχορδα με εντέρινες χορδές, κρουστά εποχής, θεόρβη.
Διευθύνει ο Δημήτρης Παπαδημητρίου
Ο Δημήτρης Παπαδημητρίου γράφει για το εγχείρημα:
«Μάσκες» ή όταν ο συνθέτης παίζει θέατρο.
Ποιος άραγε μπορεί να σε απελευθερώσει από την βαριά υποχρέωση να είσαι διαρκώς και επιτυχώς ο εαυτός σου; Nα ζεις και να εκφράζεις το σήμερα; Να ζεις και να εκφράζεις τον τόπο σου και τον πολιτισμό σου; Kαι, το χειρότερο, να μη μοιάζεις σε κανέναν;…Και όλα αυτά να συμβαίνουν όχι μόνο ατιμώρητα, αλλά και μετά πολλών επαίνων, αν φυσικά τα καταφέρεις! Μην νομίσετε πως είναι απλή αυτή η υπέρβαση.
Μια θεατρική Μάσκα όμως αρκεί και η ελευθερία σου τρέχει στον αιθέρα. Την φοράς και πας στό “θεματικό” πάρτι! Το πάρτι που λέγεται αρχικά θεατρική πρόβα και εν τέλει μεγαλειώδης “Παράσταση”.
Στο βασίλειο τής ηδονικής ασυδοσίας του θεάτρου, αριστεύεις όταν παύεις τελείως να είσαι ο εαυτός σου, (άσχετα αν έτσι καταλήγεις τελικά περισσότερο ο εαυτός σου
Μόνο στο θέατρο συνάντησα τόσο συχνά τον συνθέτη εαυτό μου σε άλλες εποχές. Πολλοί αναρωτιούνται πώς μπορεί κανείς να γράψει κατά παραγγελία. Εγώ από τέτοιες παραγγελίες αναζωογονούμαι. Πόσω μάλλον που εδώ πρόκειται για μουσική σύνθεση διπλής παραγγελίας: O Γιώργος Πέτρου μου παρήγγειλε ένα έργο για την ορχήστρα Armonia Atenea μέ όργανα εποχής σε μια συνομιλία με τρείς μεγάλους συνθέτες του Μπαρόκ.
Η συνομιλία αυτή είχε ήδη συντελεσθεί στο θέατρο επανειλλημένως φοβάμαι με περισσότερους “συναδέλφους”!
Διάλεξα θέματα από δύο παραστάσεις: την “Λοκαντιέρα” του Γκολντόνι σε σκηνοθεσία Θέμη Μουμουλίδη μέ τους Γιάννη Μπέζο και Ναταλία Τσαλίκη, και “Το Ημέρωμα της Στρίγκλας” του Σαίξπηρ σε διασκευή Στ. Παχίδη, και σκηνοθέτη τον Γιάννη Μπέζο και τους ίδιους πρωταγωνιστές. Θα μπορούσα να επεκτείνω την ιδέα αυτή σε τουλάχιστον άλλες τρείς “Μάσκες” με διαφορετικά χαρακτηριστικά. Εδώ την μελωδική ενότητα την διατηρεί η παρουσία των ίδιων πρωταγωνιστών που τραγουδούσαν πολλά από τα θέματα αυτά με ιδιαίτερη επιτυχία αν και τα έργα διαφέρουν αισθητότατα.
Ηχογραφήθηκε, τυπώθηκε αλλά ποτέ δεν εκδόθηκε. Τώρα θα ακολουθήσει έκδοση του δίσκου!»
Β΄ Μέρος
«Η ΝΕΦΕΛΗ ΜΟΥΣΟΥΡΑ σε έργα Δημήτρη Παπαδημητρίου»
Έργα για σόλο πιάνο που συνέθεσε ο Δημήτρης Παπαδημητρίου, ερμηνεύει η εξαιρετικά σημαντική Ελληνίδα πιανίστα Νεφέλη Μούσουρα.
Οι δύο «Εξομολογήσεις», πρελούδια από το «Χρονικό ενός πρώιμου Φθινοπώρου», η μικρή σουίτα «Ελληνικά Νυκτερινά» σε πρώτη εκτέλεση πάνω σε επεξεργασμένους ελληνικούς λαϊκούς ρυθμούς. Τέλος το «Εξωφρενική Πόλκα» ή αλλιώς «Καίγεται ο κώλος μας» βασισμένο στην μουσική της παράστασης «Ο Επιθεωρητής» του ΚΘΒΕ σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα.
Η Νεφέλη Μούσουρα είναι μια διεθνής πιανίστα με αξιοσημείωτη παρουσία, προσωπικότητα και ποιητικό κόσμο. Συνδέεται επίσημα με την μουσική του Παπαδημητρίου για πρώτη φορά.
Δευτέρα 12, Τρίτη 13 Φεβρουαρίου στις 21.00
«ΛΑΪΚΕΣ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ»
Ορχήστρα Βασίλης Τσιτσάνης και Βερόνικα Δαβάκη
Στο Θέατρο Τέχνης, το χώρο που ο Μάνος Χατζιδάκις επέλεξε για να υπερασπιστεί το ρεμπέτικο ως μορφή υψηλής τέχνης, η Βερόνικα Δαβάκη (που ερμήνευσε μάλιστα πριν από δύο χρόνια στη Φρυνίχου τον ρόλο της Μαρίκας Νίνου στην παράσταση «Μαρίκα Νίνου-σαν άστρο»), συναντιέται με την Ορχήστρα Βασίλης Τσιτσάνης σε ένα σπάνιο πρόγραμμα με πολυαγαπημένα αλλά και δυσεύρετα τραγούδια του συνθέτη.
40 ακριβώς χρόνια μετά το θάνατο του Βασίλη Τσιτσάνη, η θεατρική σκηνή της Φρυνίχου μας επιτρέπει να κυνηγήσουμε κάτι από τη μυσταγωγία χαμένων εποχών, παίζοντας unplugged και χωρίς άλλες άλλοτε απαραίτητες ενισχύσεις. Σαν ένα πολλαπλό ταξίδι στον χωροχρόνο ή σαν… προσευχή.
Από την Ορχήστρα Τσιτσάνη παίζουν:
Μανόλης Πάππος (μπουζούκι), Φώτης Βεργόπουλος (μπουζούκι), Βασίλης Προδρόμου (κιθάρα), Δημήτρης Σίντος (πιάνο,) Μιχάλης Δάρμας (κονταμπάσο), Dasho Kourti (ακορντεόν).
Τραγουδούν: Φώτης Βεργόπουλος, Βασίλης Προδρόμου , Μανώλης Πάππος και Βερόνικα Δαβάκη.
Λίγα λόγια από τον Δημήτρη Παπαδημητρίου για τη συνεργασία
Αγαπητοί φίλες και φίλοι
Με το δέος που έχει κανείς όταν, έχοντας διανύσει κάποια μέτρα στη ζωή του συνειδητοποιεί πολύ καλύτερα τις αποστάσεις, ερχόμαστε εδώ, στο Θέατρο Τέχνης.
Με συναίσθηση του τι έχει συμβεί εδώ, σε αυτό το θέατρο, με το νεωτερικό αλλά και θεμελιωμένο επαναστατικό πνεύμα που «κουβαλάει» από τα χρόνια που ξεκίνησε μέχρι τώρα, ερχόμαστε εδώ ως Ελληνικό Σχέδιο Δευτέρες και Τρίτες από 22 Ιανουαρίου έως 20 Φεβρουαρίου να παίξουμε μουσική που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο συνδέεται με το Θέατρο. Από το ρεμπέτικο μέχρι την διεθνή ποίηση και το κλασικό ρεπερτόριο.
Από το Αναγεννησιακό Θέατρο μέχρι τους ζώντες ποιητές μας.
Έχοντας γνωρίσει αρκετά καλά σε νεαρή ηλικία (20-25 ετών) τον Κάρολο Κουν, βλέπω, όσο μεγαλώνω, πόσα πολλά μου έχει προσφέρει, διαφορετικά από ότι τα άλλα ιερά τέρατα της παρέας του «Ζώναρς» και του «Κεντρικού». Του είμαι βαθύτατα ευγνώμων γιατί μου τα χάρισε- και αυτός- χωρίς καμία απολύτως εμφανή αιτία. Ήμουν -ειρήσθω εν παρόδω- ένα χονδρούλικο και εσωστρεφές ασήμαντο παιδί. Χωρίς αποδείξεις και έργο.
Η γενναιοδωρία προς έναν νέο, άγνωστο και χωρίς σημαντικό έργο καλλιτέχνη, είναι η μέγιστη προσφορά στην Τέχνη. Ένα στοίχημα που, αν και συχνά χαμένο, πρέπει να παίζεται. Άλλωστε τι θα ήταν η Τέχνη αν ήταν πάντα μια σίγουρη, αιτιολογημένη επιτυχία; Τι θα ήταν ένα Θέατρο εκ του ασφαλούς;
Έτσι είναι και το Ελληνικό Σχέδιο, μια ΑΜΚΕ που χρηματοδοτείται από το ONASSIS culture. Από τους Αγώνες τραγουδιού μας μέχρι τις δεκάδες παραγγελίες, εκδόσεις και ζωντανές παρουσιάσεις νέων και σημαντικών καλλιτεχνών, μέχρι τις αποκαλύψεις άγνωστων και θαμμένων αριστουργημάτων. Σε όλα μας το ωραίο, το δύσκολο στοίχημα. «Τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι» λοιπόν, αντιγυρίζουμε το δώρο που πήραμε, δίνοντας πίσω στην Τέχνη τις διαστάσεις που της ψαλιδίζει καθημερινά το ακόρεστο marketing, αυτό που, υποτίθεται, «εξασφαλίζοντας» παρά φύσιν την «επιτυχία», μακροπρόθεσμα την Τέχνη την σκοτώνει.
Αφιερώνουμε στο διαχρονικό Θέατρο Τέχνης και την Σχολή του και προς τιμήν του Κάρολου Κουν κάθε μας νότα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Για το Ελληνικό Σχέδιο
*Φωτογραφίες: Ελευθερία Νικολαΐδου, από την πρώτη εκδήλωση του Ελληνικού Σχεδίου.
