Το Εργαστήριο του Δρ. Καλιγκάρι | Στάθης Άννινος & Guests

Το έργο-ορόσημο του παγκόσμιου κινηματογράφου με πρωτότυπη, ζωντανή μουσική 
Με την προβολή της ταινίας «Το Εργαστήριο του Δρ. Καλιγκάρι», με ζωντανή μουσική από πιάνο, ντραμς, κοντραμπάσο και συνθεσάιζερ, την Τετάρτη 10 Ιουλίου στις 9 το βράδυ, ολοκληρώνονται οι φετινές εκδηλώσεις στον Κήπο του Μεγάρου.

Το αριστουργηματικό βωβό φιλμ του γερμανού σκηνοθέτη Ρόμπερτ Βήνε συνοδεύεται από πρωτότυπες συνθέσεις που ερμηνεύουν, με αυτοσχεδιαστική διάθεση, ο Στάθης Άννινος (πιάνο, πλήκτρα) –ένας από τους πιο πολυδιάστατους καλλιτέχνες της γενιάς του– ο Δημήτρης Κλωνής (ντραμς, κρουστά) και ο Ραφαήλ Μελετέας (συνθεσάιζερ, κοντραμπάσο, κρουστά). 

Αυτή την καλοκαιρινή βραδιά, τον Κήπο «στοιχειώνουν» ο υπνωτιστής Δρ. Καλιγκάρι, ο υπνοβάτης Τσέζαρε και μια σειρά μυστήριων νυχτερινών δολοφονιών, μέσα από ψυχεδελικά ηχοτοπία, ποικίλες μουσικές προσμίξεις και ήχους πιάνου, κρουστών, ντραμς, κοντραμπάσου, ηλεκτρικού πιάνου και αναλογικών συνθεσάιζερ.

«Το Εργαστήριο του Δρ. Καλιγκάρι» είναι το κορυφαίο βωβό δημιούργημα του γερμανικού εξπρεσιονισμού. Έργο-ορόσημο του παγκόσμιου κινηματογράφου, από την πρεμιέρα του, στις 27 Φεβρουαρίου 1920, δεν έχει σταματήσει να απασχολεί, να επηρεάζει και να εμπνέει σκηνοθέτες και σεναριογράφους. Μαζί με το «Θωρηκτό Ποτέμκιν», θεωρείται η σπουδαιότερη ίσως ταινία στην εξέλιξη του κινηματογράφου. Και, όντως, η επιρροή της είναι καθοριστική για το σινεμά: φωτοσκιάσεις ως κύρια έκφραση του φωτός, εφιαλτική ατμόσφαιρα, παραμορφωμένη προοπτική, «στραβές» γωνίες λήψης, δυστοπικά και αντι-ρεαλιστικά σκηνικά, έντονο μακιγιάζ, εύρος ερμηνειών, εξωπραγματική πλοκή και αμφιλεγόμενο τέλος. Η μεγαλύτερη, όμως, κληρονομιά του «Δρος Καλιγκάρι» είναι ότι εδραίωσε διεθνώς την Έβδομη Τέχνη ως σημαντική μορφή καλλιτεχνικής δημιουργίας.