Το βραβευμένο «Μάρτυς μου ο Θεός» για τρίτη χρονιά!
Η παράσταση «Μάρτυς μου ο Θεός» συνεχίζει για τρίτη συνεχή χρονιά! Βασισμένη στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Μάκη Τσίτα, που τιμήθηκε με το Βραβείο Λογοτεχνίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης 2014, είναι μια παράσταση που πρέπει να δεις!
Ο Ιωσήφ Ιωσηφίδης ενσαρκώνει τον ρόλο του Χρυσοβαλάντη, ενός ήρωα που οδηγείται σε έναν παραληρηματικό παροξυσμό, μονολογώντας με εξομολογητική διάθεση για όλα όσα έχουν συμβεί στη ζωή του. Ένας ήρωας που δούλεψε, αγάπησε, βοήθησε, ονειρεύτηκε και που στάθηκε αδύνατο να δει πολλά από αυτά που ήλπιζε, να γίνονται πραγματικότητα. Όντας πλέον άνεργος και μόνος, αναβιώνει εν μέσω έντονων ξεσπασμάτων την χρυσή εποχή της Αθήνας και την ίδιας του της ζωής, θυμάται όσους τον πρόδωσαν, τον καταπίεσαν και τον πλήγωσαν.
Ο Χρυσοβαλάντης είναι από αυτούς τους ήρωες που θα μπορούσαν να βγουν αυτοστιγμής από την θεατρική σκηνή, να περπατήσουν στους δρόμους μιας πόλης και να ενσωματωθούν πλήρως στην τωρινή πραγματικότητα (και αυτό είναι μια τεράστια επιτυχία του βραβευμένου συγγραφέα Μάκη Τσίτα). Ο Ιωσήφ Ιωσηφίδης από την άλλη, απογειώνει τον ήρωα και εδώ φαίνεται η εξαιρετική επιτυχία του ηθοποιού αλλά και της μεταξύ τους συνεργασίας.
Με απίστευτη δεξιοτεχνία μεταφέρει κάθε στοιχείο του μονολόγου στο ίδιο του το σώμα. Το δάχτυλα συσπώνται όταν ο ήρωας θυμάται, η πλάτη καμπουριάζει, τα πόδια βηματίζουν κοφτά και άτονα όταν οι μνήμες τον βαραίνουν ενώ οι δρασκελιές ανοίγουν όταν αναφέρεται σε όσα ελπίζει να ζήσει. Με εξαιρετικό τρόπο ο ηθοποιός μετουσιώνει κάθε μία φράση από αυτόν τον χειμαρρώδη μονόλογο σε μία άψογη εκτελεστικά κίνηση, χωρίς να ξεφύγει τίποτα από τον έλεγχο του ίδιου του ηθοποιού και χωρίς τίποτα να «γράψει» στην θεατρική σκηνή ως ερμηνευτική υπερβολή. Η φωνή ακολουθεί τις ίδιες σωματικές εξάρσεις σε απόλυτη συνέπεια με το λόγο του κειμένου και τις συναισθηματικές προβολές, ακροβατώντας μεταξύ της τραγικότητας και των κωμικών στοιχείων της κατάστασης.
Το περιβάλλον είναι λιτό και δεν δίνει παρά ελάχιστα από τα συμπληρωματικά στοιχεία. Ένα παγκάκι, μία βαλίτσα και μερικά προσωπικά αντικείμενα αρκούν για να μεταδώσει ο ήρωας την ψυχολογική του κατάρρευση σε όλο το ανθρώπινο μεγαλείο πόνου και οδύνης που αυτή έχει.
Λίγα λόγια για το έργο:
Μέσα στο πανηγυρικό κλίμα που επικρατεί στην Αθήνα του 2004, ο Χρυσοβαλάντης -ένας τυπικός αντιήρωας της εποχής μας, άνθρωπος απλός αλλά οπλισμένος με χιούμορ, με φαντασία και με μια ιδιαίτερη λεκτική ευφορία-, έχοντας βρεθεί στα πενήντα του άνεργος και με υγεία κλονισμένη, εξιστορεί τα πάθη που υφίσταται από παιδί στην αναμέτρησή του με την πραγματικότητα. Όλοι -οι γυναίκες που συναντά, οι εργοδότες του, ακόμη και η ίδια η οικογένειά του- τον προδίδουν, ενώ γύρω του διαγράφεται η εικόνα μιας κοινωνίας που, παρά την επιφανειακή ευμάρεια, βυθίζεται στην παρακμή. Μέσα από τον χειμαρρώδη μονόλογό του, που ακολουθεί τη ροή της σκέψης του, παρακολουθούμε τον αγώνα του να σταθεί όρθιος, ισορροπώντας ανάμεσα στο κωμικό και το δραματικό.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:
Κείμενο-Δραματουργική επεξεργασία: Μάκης Τσίτας
Σκηνοθεσία: Σοφία Καραγιάννη
Βοηθός σκηνοθέτη: Μυρτώ Αθανασοπούλου
Μουσική επιμέλεια: Κατερίνα Πολυχρονοπούλου
Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος
Σκηνογραφική επιμέλεια: Σοφία Καραγιάννη, Λίνα Παγώνη
Παίζει ο Ιωσήφ Ιωσηφίδης.
