"Uncanny Valley" των Rimini Protokoll
Τι συμβαίνει στο πρωτότυπο όταν κυριαρχεί το ρομποτικό του αντίγραφο; Μπορεί το πρωτότυπο να κατανοήσει καλύτερα τον εαυτό του μέσα από το ανθρωποειδές αντίγραφό του; Ανταγωνίζονται μεταξύ τους ή αλληλοσυμπληρώνονται;
Το Athens Digital Arts Festival παρουσιάζει την περφόρμανς Uncanny Valley, μια πρωτοποριακή παράσταση από τη διάσημη γερμανική θεατρική ομάδα Rimini Protokoll. Αυτή η πολυαναμενόμενη παράσταση θα πραγματοποιηθεί στις 24 και 25 Μαΐου 2024 στο Θέατρο REX του Εθνικού Θεάτρου στη Σκηνή «Ελένη Παπαδάκη», στο πλαίσιο της επετειακής διοργάνωσης του φεστιβάλ για τα 20 χρόνια, ADAF 2024: TECHNO(S)CENE.
Το Uncanny Valley είναι μια προκλητική εξερεύνηση της λεπτής γραμμής μεταξύ ανθρώπου και μηχανής, σε σκηνοθεσία Stefan Kaegi. Η παράσταση αμφισβητεί τις αντιλήψεις μας για την ταυτότητα και την ουσία της ανθρωπότητας παρουσιάζοντας ένα animatronic αντίγραφο του θεατρικού συγγραφέα Thomas Melle. Καθώς αυτό το ανθρωποειδές παίρνει τη θέση του συγγραφέα, προκαλεί βαθύ προβληματισμό σχετικά με τη σχέση μεταξύ του πρωτότυπου και του ηλεκτρονικού του αντιγράφου.
Περιγραφή έργου
Συνήθως σκεφτόμαστε τα ρομπότ ως μηχανές εργασίας, ως αποδοτικούς και ακριβείς εκτελεστές καθηκόντων. Στη γερμανική βιομηχανία σπάνια μοιάζουν με ανθρώπους, για να αποφευχθούν συναισθηματικές ενοχλήσεις. Αντίθετα, στην Ασία, όπου τα ανθρωποειδή ρομπότ έχουν ήδη αναπτυχθεί κάποιο διάστημα, μοιάζουν για παράδειγμα με εργάτες φροντίδας ή με σεξουαλικούς συντρόφους. Η εξωτερική ομοιότητα με τους ανθρώπους βοηθάει στην αποδοχή των μηχανών. Ωστόσο, αν η μηχανή είναι υπερβολικά παρόμοια με της ανθρώπινη μορφή, αρχίζουμε να νιώθουμε αποστροφή: τι είναι ανθρώπινο, τι είναι μηχανή; Οι ιαπωνικοί ερευνητές ρομποτικής αποκαλούν αυτήν την παράξενη ομοιότητα «κοιλάδα του ανοίκειου» (uncanny valley).
Για το θεατρικό έργο του, ο Stefan Kaegi συνεργάζεται για πρώτη φορά με έναν (θεατρικό) συγγραφέα: Ο Thomas Melle επέτρεψε τη δημιουργία ενός αντιγράφου του. Αυτό το ανθρωπόμορφο παίρνει τη θέση του συγγραφέα και θέτει ερωτήσεις: τι σημαίνει για το πρωτότυπο όταν η αντιγραφή αναλαμβάνει τον έλεγχο; Το πρωτότυπο μαθαίνει καλύτερα τον εαυτό του μέσω του ηλεκτρονικού του αντιγράφου; Το αντίγραφο και το πρωτότυπό του ανταγωνίζονται ή βοηθούν το ένα το άλλο;
Σύλληψη, Κείμενο, Σκηνοθεσία: Stefan Kaegi
Κείμενο/ Σώμα / Φωνή: Thomas Melle
Εξοπλισμός: Evi Bauer
Animatronic: Chiscreatures Filmeffects GmbH
Κατασκευή και καλλιτεχνικό φινίρισμα του κεφαλιού από σιλικόνη / χρώμα και μαλλιά: Tommy Opatz (2023)
Κατασκευή και καλλιτεχνικό φινίρισμα του κεφαλιού από σιλικόνη και χρώμα: Ina Chochol
Hair punching: Susanna Lang
Mounting-systems and rework animatronics: Jörg Steegmüller/Steegmüller Skulpturen
Δραματουργία: Martin Valdés-Staube
Σχεδιαμός βίντεο: Mikko Gaestel
Μουσική: Nicolas Neecke
Διεύθυνση παραγωγής Rimini Protokoll / Περιοδεία: Monica Ferrari
Σχεδιασμός φωτισμού/ Περιοδεία: Robert Läßig, Martin Schwemin, Lisa Eßwein
Σχεδιασμός ήχου και βίντεο/ Περιοδεία: Jaromir Zezula, Nikolas Neecke, Manuela Schininá
Η παραγωγή του έργου έγινε αρχικά από το Münchner Kammerspiele, σε συμπαραγωγή των Berliner Festspiele – Immersion, donaufestival (Krems), Feodor Elutine (Moscow), FOG Triennale Milano Performing Arts (Milano), Temporada Alta – Festival de Tador de Catalunya (Girona), SPRING Utrecht
Performing rights: Rowohlt Theater Verlag, Reinbek bei Hamburg
Δικαιώματα παράστασης: Rowohlt Theater Verlag, Reinbek bei Hamburg
Σχετικά με τους Rimini Protokoll
Η Helgard Haug, ο Stefan Kaegi και ο Daniel Wetzel αποτελούν μια ομάδα συγγραφέων-σκηνοθετών. Συνεργάζονται από το 2000 και έχουν ως βάση τους το θέατρο HAU στο Βερολίνο από το 2003. Για τα έργα τους, που είναι θεατρικά, ηχητικά, ραδιοφωνικά, κινηματογραφικά αλλά και εγκαταστάσεις, δουλεύουν ανά δύο ή και οι τρεις μαζί, ενώ παρουσιάζουν και ατομικές δουλειές. Από το 2002, ως Rimini Protokoll εργάζονται συλλογικά για όλες τις παραγωγές τους. Το έργο τους εστιάζει στη συνεχή εξέλιξη των θεατρικών εργαλείων και στην προσέγγιση της πραγματικότητας υπό ασυνήθιστες προοπτικές.
