When the roots start to move and get lost | Chto Delat
To State of Concept με χαρά παρουσιάζει την ρώσικη κολεκτίβα Chto Delat, εγκαινιάζοντας την πρώτη ατομική έκθεση του γκρουπ στην Ελλάδα, με εγκαίνια στις 25 Σεπτεμβρίου.
Η κολεκτίβα έχει στοχεύσει στο να κατασκευάσει μία συλλογική πρόταση για την χρήση των “κοινών” σαν καλλιτεχνική κατεύθυνση μέσω της πρακτικής της πολιτικής της φροντίδας.
Η προσπάθεια πραγματοποίησης του αδύνατου και της αναθεώρησης των σχέσεων εξουσίας που εμπεριέχονται στην εκπαίδευση και το εκπαιδευτικό σύστημα ειδικότερα, είναι ένας από τους κεντρικούς άξονες της δουλειάς της κολεκτίβας. Οι CHTO DELAT ασχολούνται ιδιαίτερα με την διάδοση της μη-επιστημονικής γνώσης και της (εκ νέου) αξιολόγησης της γνώσης των φεμινιστικών, αυτόχθονων και διαθεματικών πρακτικών. Το ενδιαφέρον αυτό για τέτοιου είδους πρακτικές, στοχεύει στο να εγκαταλειφθούν σταδιακά οι κλασικιστικές ιεραρχίες που διέπουν το εκπαιδευτικό σύστημα και να αντικατασταθούν από οριζόντιες δομές όπως συνηθίζεται σε διάφορες εκφάνσεις κοινωνικών δομών που ασχολούνται με τα κοινά.
Σε πολλές από τις βιντεο-εγκαταστάσεις που θα παρουσιαστούν στην πρώτη τους ατομική έκθεση στην Ελλάδα, η κολεκτίβα χρησιμοποιεί την αντιπαράθεση μεταξύ της “Δύσης και του υπόλοιπου κόσμου” από την σκοπιά της Ρωσίας, της οποίας η γεωπολιτική θέση αιωρείται ανάμεσα στις δύο αυτές θέσεις. Οι Έλληνες μοιράζονται με τους Ρώσους αυτό το συναίσθημα του να βρίσκονται με το ένα πόδι στη Δύση και με το άλλο στην “Ανατολή”. Αυτή η θέση είναι εν μέρει πλεονεκτική καθώς επιτρέπει σε κάποιον να παρατηρήσει τα παραστρατήματα και τα κενά του Δυτικού κανόνα, ενώ ταυτόχρονα επιτρέπει για έντονη αυτοκριτική πάνω στις αριστερές ιδεολογίες που προέρχονται από το παράδειγμα της Σοβιετικής Ένωσης.
Ένα επαναλαμβανόμενο στοιχείο στην πρακτική των Chto Delat, είναι οι έννοιες της επαναφοράς και της αναγέννησης. Αυτή η ανάγνωση της δουλειάς τους είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα, καθώς συνδέεται άμεσα με τον πυρήνα του Σχολείου Μεταναστών & Προσφύγων το οποίο προσπαθεί να επαναφέρει την δίψα για γνώση που έχουν οι μετανάστες και οι πρόσφυγες φτάνοντας σε ένα άγνωστο μέρος, ενώ στοχεύει να αναζωογονήσει την όρεξη για συμμετοχή σε συλλογικές, ελευθεριακές δομές, χτίζοντας ταυτόχρονα μία κοινότητα φροντίδας, αλληλεγγύης και ενδυνάμωσης. Το σχολείο είναι το απόλυτο παράδειγμα συλλογικής πρακτικής και ενώ περιέχει μία σειρά κανόνων και περιορισμών, ταυτόχρονα αφήνει ανοιχτή την δυνατότητα αυτοσχεδιασμού. Είναι επίσης πολύ σημαντικός χώρος μελέτης με απώτερο στόχο την ίδια την αναδιοργάνωση του μοντέλου του σχολείου και της εκπαίδευσης γενικότερα.
Στα πλαίσια της έκθεσης, θα παρουσιαστεί μία σειρά από έργα-βίντεο και υφαντά από την μακρόχρονη πορεία δράσης της κολεκτίβας, καθώς και μία καινούργια παραγωγή, σε συνεργασία με το Ανοιχτό Σχολείο Μεταναστών & Προσφύγων στον Πειραιά και τον Στάθη Μαρκόπουλο που διατηρεί το εργαστήρι κουκλοθεάτρου “Ayusaya! Puppet Theatre” . Το νέο αυτό έργο είναι σε συμπαραγωγή με το ινστιτούτο σύγχρονης τέχνης Framer Framed στο Amsterdam.
BIO
Η κολλεκτίβα Chto Delat ιδρύθηκε στις αρχές του 2003 στην Αγ. Πετρούπολη από μια ομάδα εργασίας καλλιτεχνών, κριτικών, φιλοσόφων και συγγραφέων από την Αγία Πετρούπολη, τη Μόσχα και τον Νίζνι Νόβγκοροντ με στόχο τη συγχώνευση της πολιτικής θεωρίας, της τέχνης και του ακτιβισμού.Το όνομα της ομάδας προέρχεται από ένα μυθιστόρημα του Ρώσου συγγραφέα του 19ου αιώνα Νικολάι Τσερνσέφσκι. H δουλειά τους επικεντρώνεται στην έννοια της πολιτικής ως συλλογική μνήμη. Το 2013, οι Chto Delat ξεκίνησαν μια εκπαιδευτική πλατφόρμα - το School of Engaged Art στην Αγ.Πετρούπολη και παράλληλα εδώ και κάποια χρόνια χρηματοδοτούν ένα χώρο συλλογικής εργασίας που ονομάζεται Rosa's House of Culture. Η κολεκτίβα επικεντρώνεται επίσης,στα ζητήματα των εργατών της τέχνης και του πολιτισμού, των δικαιωμάτων τους και στην πολιτική της συντροφικότητας. Από την ίδρυσή της, η ομάδα δημοσιεύει μια αγγλο-ρωσική έκδοση επικεντρωμένη στα επείγοντα ζητήματα της ρωσικής πολιτιστικής πολιτικής, σε διάλογο με τα διεθνή ζητήματα.
Η καλλιτεχνική τους δραστηριότητα περιλαμβάνει πολλές τεχνικές - από θεατρικά βίντεο και θεατρικές παραστάσεις, έως ραδιοφωνικά προγράμματα και τοιχογραφίες - συμπεριλαμβανομένων σεμιναρίων και δημοσίων δράσεων. Αυτές οι δραστηριότητες συντονίζονται από μια βασική ομάδα συμπεριλαμβανομένων των Tsaplya Olga Egorova (καλλιτέχνης), Artiom Magun (θεωρητικός), Nikolay Oleynikov (καλλιτέχνης), Natalia Pershina / Glucklya (καλλιτέχνης), Alexey Penzin (θεωρητικός), Alexander Skidan (ποιητής και κριτικός), Oxana Timofeeva (θεωρητικός), Dmitry Vilensky (καλλιτέχνης) και Nina Gasteva (χορογράφος).
Πρόσφατες Εκθέσεις: Progress: Μπιενάλε της Σανγκάης (2018); The Modern Art: 1960–2000. Restart, Tretyakov Gallery, Μόσχα (2018); MUAC (The Museo Universitario Arte Contemporáneo), Μέξικο Σίτι, (ατομική 2017); KOW BERLIN (ατομική 2017 και 2015), Μπιενάλε του Σαο Πάολο, (2014); Art, Really Useful Knowledge, Museo Nacional Centro de Arte Reina Sofía, Μαδρίτη (2014); Art Turning Left: How Values Changed Making 1789–2013 – Tate Liverpool, Λίβερπουλ (2013); FORMER WEST: Documents, Constellations, Prospects, Haus der Kulturen der Welt, Βερολίνο (2013); Μπιενάλε της Γκουαντζού (2012); Chto Delat in Baden-Baden, Staatliche Kuntsthalle, Μπάντεν-Μπάντεν (2011); Chto Delat Perestroika: Twenty Years After: 2011–1991, Kölnischer Kunstverein, Κολωνία (2011); Ostalgia, New Museum, Νέα Υόρκη (2011); Study, Study and Act Again, Moderna Galerija, Ljubljana (ατομική 2011); The Urgent Need to Struggle, Institute of Contemporary Art, Λονδίνο (2010).
Τα έργα τους είναι μέρος στις μόνιμες συλλογές των: The Museum of Modern Art , New York; Van Abbemuseum, Eindhoven; Museum Reina Sophia, Madrid; Le Centre Pompidou, Paris; MUDAM, Luxemburg; Tretyakov Art Gallery, Moscow; MUAC (The Museo Universitario Arte Contemporáneo) Mexico City; KIASMA, Museum for Contemporary Art, Helsinki; Kadist Art Foundation, San Francisco; Museum of Conteporary Art, Belgrade; CAAC, Sevilia and many others
