Young Lear, Ιόλη Ανδρεάδη
2016. Σε ένα νοσοκομείο. Κάπου.
Στον προθάλαμο της αίθουσας χειρουργικών επεμβάσεων, πέντε αδέρφια βρίσκονται σε κατάσταση αναμονής, καθώς ο πατέρας τους υποβάλλεται σε μια εξαιρετικά επικίνδυνη επέμβαση. Τα λεπτά περνούν. Ύστερα από πολλές στιγμές αμηχανίας, φόβου και σιωπηρής αγωνίας, ο πρώτος γιος παίρνει τον λόγο. Αναλαμβάνει τον ρόλο του πατερά. Τα λόγια του, είναι τα λόγια του Βασιλιά Ληρ - και ξεχειλίζουν αβίαστα από το στόμα του. Οι συνομιλητές του τον υποδέχονται διστακτικά. Γιατί κάποιος να θέλει τον ρόλο του πατέρα; Σταδιακά υποκύπτουν στο παιχνίδι του και τον ακολουθούν. Τον υπονομεύουν. Τον προκαλούν.
Είναι οι ήρωες του Βασιλιά Ληρ θεματοφύλακες των οικογενειακών δομών και συγκρούσεων; Εκπρόσωποι του καλού και του κακού; Αρχέτυπα των χαρακτήρων που επινοούμε για τους προγόνους μας και που η εκπλήρωσή τους μάς βαραίνει μια ζωή; Κι αυτοί οι φόβοι που μοιάζουν δικοί μας κι όμως δεν είναι; Μπορεί, άραγε, η γλώσσα του Σαίξπηρ να υποκαταστήσει όσα δεν λέγονται στο οικογενειακό τραπέζι; Η ποίηση να επιστρέψει όσα δεν εκπληρώθηκαν ποτέ;
Ο Young Lear είναι μια ελεύθερη διασκευή της γνωστής ιστορίας του βασιλιά της Βρετάνης που μοιράζει την περιουσία του στις κόρες του που δεν τον αγαπούν, μα ξέρουν να κερδίζουν, και αποκληρώνει εκείνη που τον αγαπά, αλλά δεν ξέρει πώς να του το δείξει. Της γνωστής ιστορίας του βασιλιά που ξεγελάστηκε και εκδιώχτηκε από τα ίδια του τα παιδιά. Του βασιλιά που ξεμωράθηκε και έγινε τρωτός, που αποτρελάθηκε και έγινε σοφός.
Μια ιστορία παλιά - πολύ παλιά,
για έναν γυμνό βασιλιά, με αξιώματα βαριά
που τον κατάπιε της ζωής το φίδι
και όλα όσα μαθαίνει ο άνθρωπος όταν καταλήγει.
